BIJ DE GROOTE MANOEUVRES IN 1915. [Aug. 1916. scheidingsteeken in te voeren voor de hoofddistributie plaats; over dag een vlag 's nachts een lantaarn. Dit vooral voor hoognoodige, tusschentijdsche fourageeringen, die altijd kunnen voorkomen. Ver der beschikke men bij de hoofddistributieplaats over eenige carbid- lantaarns, want onze stormlantaarnnu ja, dat behoeft geen toelichting. Het op eigen houtje fourageeren, zelfs wanneer de Brigade In tendant vlak bij is, moet ten strengste verboden worden. Herhaal delijk komen inlandsche hoofden met bonnetjes v.n.l. voor brand hout geteekend door een of ander fourier, al dan niet namens zijn compagnies-commandant, met verzoek om betaling. Meestal mag men aannemen, dat die bestellers te goeder trouw zijn, maar waar blijft de grens. Een controle heeft men niet. De watervoorziening eischt ook nadere overweging. Te Pangoe- lah en te Plered was drinkwater aangevoerd per S. S. Hoewel het bekend gemaakt was tijdens de distributie, heeft bijna geen enkel troependeel de moeite genomen er gebruik van te maken, terwijl het toch op verzoek van hoogerhand aangevoerd was, ergo nood zakelijk. Allemaal kosten en moeite te vergeefs. Toch waren er compagnies-commandanten, die er zich over hebben uitgelaten, dat het niet in den haak was, dat er door de Intendance niet eens voor goed drinkwater gezorgd was, doch men kan toch niet vergen, dat de Brigade Intendant,'wanneer hij iets op de h. d. pl. bekend maakt, nog eens gaat navragen, of die mededeeling wel door de onderge schikten wordt overgebracht Klachten worden gewoonlijk spoedig genoeg bekend, doch met klagen alleen komt men er niet. Eenige samenwerking van weerszijden heeft meer resultaat en daarom brenge men zijn bevindingen te bevoegder plaatse en niet aan de kletstafel. Het aanwijzen van een h. d. pl. schijnt zeer moeilijk te zijn, Op Poerwakarta werd aangewezen een passer, waar door de vele tentjes geen g.obak kon oprijden. Het resultaat was, dat dc verplegingstrein op den grooten weg moest blijven, en aldaar, dank zij het uur van aankomst en het feit, dat de Brigade Intendant, hoewel de eigen partij reeds bij daglicht in Poerwakarta was, zijn brigade niet vooruit mocht, in donker bij een malsch buitje van 6-12 uur mocht trachten te fourageeren. Het bezwaar van laat aankomen en nog meer het gemis van autotractie kwam toen schitterend aan 889

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1916 | | pagina 91