Sept. 1916. J Terreinvoorstelling op kaarten. the detail legible; and it becomes necessary to pass from one colour to another." Voor eene polykleurige schaal „it is asserted and apparently right ly, that the change from one colour to another is least disagreeable when the colours run in their spectrum order. A colour scale which runs from green through yellow to orange and red, is more agreeable than one which passes from green to orange without the intervening yellow. How far this principle rests on physiological foundations is not at all clear; but it seems to be true in effect. Undoubtedly the most successful layer system maps are those which follow this rule in the selection of the colours for the scale of tints." In het laatste der vorige eeuw hebben enkele kartografen vooral in Zwitserland getracht door licht en schaduweffecten in kleuren, het relief van de kaart te verhoogen. Het topografisch bureau gaf de belichte zijden eene lichte roodachtige, de beschaduwde zijde eene loodkleurige, blauwgrijze tint en nam daarbij het principe van Leuzinger aan door van eene gemiddelde grondtint uitgaande, de lichte zijde van beneden naar boven lichter, de schaduwzijde in de zelfde richting donkerder. „Die Folge hat gezeigt, dass damit ein weg betreten war, der die Kartographie, die durch das neue weniger unmittelbar verstand- liche System der Darstellung der Bodenformen durch Niveaulinien der grossen Masse des Volkes und damit auch dem Heere wieder etwas frender werden wollte, von neuen popular machte, womit auch grossen Mittel, die in die topographische Aufnahme und kar- tographische Darstellung des Landes gelegt wurden, sich reicher lohnten." Om zijn ideaal „mit der Karte den Eindruck einer wirklich Land schaft zu erwecken" te bereiken, wierp Becker zich op de natuurlijke kleuren en zijne in 1890 te Chicago en in 1896 te Zurich ten toongestelde kaarten waren van zoo'n pakkende plastiek, dat men moeilijk de illusie kon laten varen een werkelijk relief te zien.2) 1) Die schweizerische Kartographie an der Landesausstellung in Bern 1914. 2) „Die meisten Beschauer wollten nicht glauben, dass man die Plane rollen könne, da sie sich ja sperren müssten. Solche, die etwa mit 952

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1916 | | pagina 14