m mm Wm Uit de Practijk. ssttaw Iets ouer „buiten." We zijn doende „buiten" en den I. V. plechtig te vergeten. Er wordt zoo hier en daar op Borneo, Celebes, Ceram, Timor en nog een handvol andere eilanden wel een beetje gevochten, doch men neemt dit gaarne voor kennisgeving aan. Officieus is de I. V. vrijwel uitgeschakeld en waarschijnlijk gerepatrieerd met Luitenant- generaal J. B. van Heutz. Althans in Indië hoort men over dezen, eenmaal hardnekkigsten vijand niet of vrijwel niet meer spreken en iedereen is ingespannen doende den B. V. zoowel op het oefenveld als op papier de onstuimigste koopjes te fourneeren. Ik heb hiervoor al eens mee iets geschreven, maar zou daaraan toch nog wel het volgende willen toevoegen omdat men door dit systeem m. i. op de nog niets geheel gepacificeerde en nog altijd verras sing-rijke buitenbezittingen zeer ongewenschte toestanden schept. Het is mij opgevallen en ik kan me niet voorstellen, dat dit alleen in dit gewest het geval zal zijn dat de Europeesche onder officieren, die van Java hierheen gezonden worden, zeer dikwijls reeds jaren en jaren lang onderofficier zijn, zonder ooit „buiten" te zijn geweest: in korten tijd heb ik er zelf vijf onder mijn commando ge had. Dit zou op zichzelf beschouwd zoo verschrikkelijk niet zijn al blijft het jammer, waar juist in de allereerste onderofficiers-jaren het buiten-werk een uitstekende oefenschool kan zijn doch, en dit is zeer fnuikend, op Java wordt hen blijkbaar vrijwel niets meer ge leerd van 't geen een aanstaand patrouillecommandant moet weten. Van collega's vernam ik, dat oefeningen tegen den I. V. op Java tot de zeldzaamheden gaan behooren de jeugdige onderofficieren verklaarden, dat zij noch op kaderschool noch in hun garnizoenen „die dingen" beoefenden of leerden. Maar daardoor zitten wij hier maar al te vaak met de gebakken peren. Op Atjeh, die meer en meer vergeten leerschool bij uitnemendheid, moet vroeger de goede gewoonte hebben bestaan, om iederen nieuw-aangekomen officier en onderofficier eenige maanden bij een geroutineerden makker te doen „meeloopen." Ik heb dit systeem hier nooit zien toepassen m. i. omdat het voortdurende en pijnlijke kadergebrek dit niet toelaat. De tegenover alle buiten-dingen nog vreemd staande sergeant wordt eenvoudig voor een post of patrouille gedirigeerd, waar een onderofficier noodig is. In 't algemeen zal hij om zijn eerste pa- 991

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1916 | | pagina 55