Uit de Practijk. [Dec. 1916.
Vraag.
In een voorloopig onderzoek bleek, dat een Inlandsch deserteur
was gearresteerd, toen hij later als contractkoelie van een onder
neming weg liep. Eenmaal in arrest deelde hij aan de politie
mede, hoe zijn ware naam was en gaf hij zijn korps- en stamboek
nummer op. Is hier nog sprake van een vrijwillige melding, als in
de wet bedoeld?
B. te M. C.
Antwoord.
Ja! Immers alleen aan die melding en aan niets anders is het te
danken, dat de man zijn plaats in de gelederen weer innam. Hadde
hij na zijn arrestatie gezwegen over zijn soldaat zijn, dan zou hij
na voor zijn drossen van de kebon gestraft te zijn, gewoon naar
de onderneming zijn teruggebracht. Waar de door U geschilderde
gang van zaken zeer dikwijls voorkomt, verdient het aanbeveling
de reden eener arrestatie en de wijze, waarop bekend werd, dat
zekere Inlander een gedeserteerd militair was, in het onderzoek
goed te doen uitkomen
J. Meihuizen.
Bet uitooerDerbod non Duurmopenen.
De Indische Wetgever heeft het onlangs noodig geoordeeld om
tijdelijk een verbod van uitvoer van vuurwapenen uit te vaardigen.
Waar het blijkbaar de bedoeling is geweest om excessen te voor
komen in de Indische Wateren en waardoor de neutraliteit indirect
door Nederlanders of Nederlandsche onderdanen, dan wel door
vreemdelingen zoude worden geschonden, zoo is het begrijpelijk,
dat het verbod zich nooit kan uitstrekken tot vreedzame reizigers,
die aan boord van een mailstoomer van Nederland vertrokken en
stellig niet tot officieren, die een revolver als uitrustingstuk bezitten.
We kunm n allen, die voornemens zijn met verlof naar Europa te
vertrekken, dan ook met alle gerustheid mededeelen, dat een revolver
of een dergelijk vuurwapen medegenomen kan worden.
Mr. P. A. F. Blom.
1343
