zou kunnen verlaten, voor dat met een ster, welke niet tot hem sprak Hierop werd medegedeeld, dat de beslissende reden, waarom de Roode Ster was voorgesteld, lag in het feit. dat reeds sedert de stichting van vereemgingen tot bescherming van dieren op het slagveld ^ImCiblema was gekozen. Uit nasporingen in de archieven is gebleken, dat op het eerste internationale congres voor dierenbe scherming, in 1873 te Parijs gehouden, reeds de Roode Ster als kenteeken werd aangenomen. Sedert hebben de vereenigingen te Berlijn, te Genéve en bijna alle op de wereld dit voorbeeld gevolgd De nationale vereenigingen kunnen hun eigen kenteekenen behou den (Artikel 5 der statuten). Er wordt slechts verlangd op de fehe^e,^fe" r°ode ster te P'aatsen met de toevoeging: „Société affiliée a l'Etoile Rouge". 88 o. BuVfno,ien z0" het Purperen Kruis dezelfde rechten kunnen doen als het Blauwe Kruis. Voor deze argumentatie werd gezwicht en aldus de Roode Ster als internationale naam en kenmerk der vereeniging aangenomen. Van de vele rapporten in het 2e Bulletin heeft mij wel het meest getroffen, dat van den Engelschen majoor CLaremont over het Blauwe Kruis. Vrij vertaald worden daaruit eenige citaten gegeven. i! er j'erom het lijden van de ongelukkige dieren die #eK°V-er4 moderne bewapening in den verschrikkelijksten toestand bevinden, zooveel mogelijk te verminderen, en verbetering brengen in de wijze, waarop ze door hun ruiters en geleiders worden behandeld. Er worden veel meer wonden veroorzaakt door „mal montage en „mal equipage" dan door den vijand Door officieren en minderen er op te wijzen hun paarden beter te behandelen en te verzorgen, zal 2/3 van het aantal verwondingen (dit woord in ruimen zin genomem v d. B.) bij de tegenwoordige legerpaarden worden vermeden De kwetsuren door het harnachement veroorzaakt zijn veel ernstiger dan die door granatenscherven kogels of sabel b! elfduizend paarden zijn onder mijn handen geweest bij fU^Wn u n lk heb er gemende den oorlog in het geheel J5U tot 4i0 maal honderd duizend gezien. Bijna alle waren min of meer verwond of ziek en het grootste deel, omdat zij niet goed ver- Hoif r Wtre"j J we/den niet eens goed gevoed en somwijlen mishan deld. In honderden brieven van officieren is mij niet alleen gevraagd om medicijnen, maar ook om geld voor het aankoopen van fourages waarvoor het gouvernement niet zorgt. De mensch moet weten! dat, indien zijn dier goed wordt verzorgd, dit hen misschien het leven kan redden en helpen tot de redding van het vaderland. Maar denkt ge, dat de soldaten zoover nadenken? Neen. En daardoor zooveel ellende voor de arme dieren. paard niet meer gered kan worden, maakt men het onmiddellijk af. Hiervoor bestaan verschillende methodes. De beste is door middel van een schietmasker (pistolet mécanique). Het dier valt dan onmiddellijk dood neer, zonder angst of eenig geluid. Als men het doodt met een hamer (en dat heb ik dikwijls 56

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 70