van Februari 1909 voorkomende kritiek op een m de „Deutsche Revue" gepubliceerd opstel over Duitschland's buitenlandsche politiek, welk opstel eerst beteekenis kreeg, toen de keizer op de nieuwjaars receptie van dat jaar de lezing daarvan aan zijne generaals aanbeval. Het is, naar men vermoedt, van de hand van den oud-chef van den Generalen Staf, veldmaarschalk von Schlieffen, en geeft een door den keizer in zekere mate geautoriseerde uiteenzetting van Duitsch- lands politieke en strategische posilie, waarbij ook de wijzigingen in de tactiek in verband met de zich ontwikkelende wapentechniek en de luchtvaart worden aangeroerd. Het artikel heeft nog slechts historische waarde, maar vele lezers zullen zich herinneren, hoeveel stof het, nadat de sanctie van den keizer het semi-officieeel had gemaakt, opwierp en hoeveel copie het aan de pers van heel Europa verschafte. De tegenstellingen, die de groote politiek reeds vertoonde, heeft het in belangrijke mate verscherpt. United Service Magazine (Sept. 1916). Na de gewone oorlogs overzichten vervat in „The Navy and the war" en „War notes" treffen wij een artikel aan „The expansion of Russia", waarin de lof van het door generaal Soukhomlikov gereorganiseerde Russische leger wordt gezongtn. Onder den titel „Napoleon, Moltke and Mandchuria" worden be schouwingen geleverd over de strategie van Napoleon, vergeleken met die van Moltke en die van de Japansche legeraanvoerders in den oorlog in Mantsjoerije. De schrijver, die een groot vereerder van Napoleon is, doch voor de Japanners niet veel lof over heeft, komt tot de conclusie, dat een concentrisch oprukken van verschillende legers, met het doel om tot een omvatting op het slagveld te geraken, niet veel succes belooft in een toekomstoorlog, doch dat bij een veldslag in den bewegingsoorlog de frontaanval met doorbreking van 's vijands front mogelijk zal blijven en tot meer beslissende resultaten zal leiden. De schrijver geraakt bij de door hem beschreven gevechten nog al gemakkelijk tot gevolgtrekkingen en hij doet den door hem besproken veldheeren groot onrecht, door hun optreden vast te stellen als bepaald door vaste regelen, waardoor zelfs de genialiteit van Napoleon zou afdalen tot systematiek. Naar aanleiding van een in de Times ontwikkeld denkbeeld om in Engelsch-Indië een leger te scheppen volgens het systeem van de „Territorial Army", waarbij dan ook aan Inlanders hooge rangen zouden zijn toe te kennen, wordt in „Indian military leaders in his tory" de geschiktheid van Inlanders voor hooge commando 's aan een onderzoek onderworpen. De ondervinding met Inlandsche officieren in het Eng.-Indische leger opgedaan kan daarbij niet de gewenschte gegevens opleveren, 70

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 84