den vervolge uilsluitend dienst doen als uitkijkposten, waar offi cieren-vuurleïders een plaats vinden. Ze behoeven dan meteen niet meer te voldoen aan den eisch een nauwkeurig, door zuivere hoekmeting vastgelegde plaats te bezitten. Ieder punt, dat goed uitzicht geeft, is als het ware een uitkijkpost en hier komt ons het Indische geaccidenteerde terrein tegemoet, dat ons vele van die punten biedt, zonder dat het noodig zal zijn - zooals hier in Holland - een gevaarvollen patrouilledienst in het voor terrein in het leven te roepen, waarvan het succes maar al te zeer af zal hangen van 's vijands waakzaamheid en activiteit. Wel zal het dus noodig zijn in de stelling over een goed georga niseerd telefoonnet te beschikken, waarmede van ieder uitzicht gevend punt op eenvoudige wijze verbinding is te verkrijgen. Het terrein in indië zal dus in 't algemeen beter waarneming toelaten dan het in Holland doet. Daardoor zal een nauwkeurig schieten dus altijd ten zeerste worden bevorderd en zal men dus minder munitie behoeven te besteden. Men vermeene niet, dat door ondergeteekende de artie-patrouilles in Indië als overbodig worden beschouwd. Integendeel. Alleen zullen zij daar hun arbeidsveld in of achter de hoofdweerstandslijn kunnen vinden en dus veiliger kunnen werken. Het van de peilposten vrijkomende personeel aan peilers, waar nemers en telefonisten zal ten zeerste geschikt zijn voor dezen patrouilledienst. Zoo werkende komt de Indische artillerie dus vrij van getriangu- leerde punten en G. A. K.- bureauwerk en heeft zij kans niet altijd meer te laat te komen! De Nederlandsche voorschriften: Reglement Vest. Artie. Geschut 1915, Schietvoorschrift Vest. Artie 1915 en Voorschrift Stellingartillerie 1915 worden tenslotte der Indische Vestingartillerie ten zeerste ter navolging aanbevolen. Hellevoetsluis. J. Beudeker. Eerste-Luitenant der Artillerie. 85

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 13