wapening nog weten te verrichten. De Heer Brandon maakte van
die zinsnede gebruik om te beweren, dat ik „de beroepseer van
een geheel korps gewapende landsdienaren aantast". Djambi is
mijne bewering helaas volkomen komen bevestigen.
Daar verloor de G P. volgens de couranten ongeveer 80 karabijnen
en die moest het Leger weer terug halen.
Het verlies van karabijnen op zichzelf is wel te betreuren, maar
bewijst nog niets; de wijze, waarop zij zijn verloren gegaan, be
slist over de waarde van den troep.
Hoe zijn nu de karabijnen te Moeara Tambesi veiloren? Op
klaarlichten dag en niet door een onverhoedschen, beraamden
overval. O, neen! Het blijkt uit het onlangs gepubliceerde offi
cieel verslag. De Controleur was met het Districtshoofd op tournée.
Als vertegenwoordiger van het Gezag trad op een inlandsche
schrijver. De befaamde „opstand" begon als een relletje van de
S.I.-leden tegen hun eigen S.l.-bestuur. Zij schoolden samen
voor de woning van den president Hadji Agoes. De Hadji had de
plaat gepoetst (werd n.b. later een der verzetsleiders!), de menigte
nam een dreigende houding aan, de inlandsche schrijver wilde de
orde handhaven, maar de menigte luisterde niet naar hem; hijging
toen de hulp van de gewapende politie inroepen en werd gevolgd
door eenige betoogers. Bang geworden schijnt de schrijver zich
omgedraaid en geschoten te hebben, waarop de menigte hem achter
na zette. En hij werd samen met de geheele gewapende politie over
weldigd
Op klaarlichten dag dus, zelfs niet onverwachts bedreigd, door
het schot van den schrijver toch vermoedelijk uit zijn dolce far
niente gerukt, laat het detachement G. P. zich door eene niet
georganiseerde menigte overweldigen.
Nu vraag ik: zou dat een brigade van het Leger overkomen zijn?
En als dat niet was gebeurd, als die ongeorganiseerde menigte
geen succes had gehad, zou er dan opstand zijn uitgebroken?
Ja, die G. P. is wel erg goedkoop
Ik wijs er nadrukkelijk op, dat de G. P. hierbij was gesteld voor
de taak, waarvoor zij dient en waartoe zij bewapend is: het bedwingen
van eene ongeorganiseerende volksmenigte. Zij heeft die taak niet
vervuld en dat kan n. m. m. slechts geweten worden aan de onvol
doendheid van haar gehalte.
De tweede maal, dat in Djambi karabijnen verloren gingen, was
het weer van de gewapende politie, maar toen geschiedde het onder
geheel andere omstandigheden.
94