wapening nog weten te verrichten. De Heer Brandon maakte van die zinsnede gebruik om te beweren, dat ik „de beroepseer van een geheel korps gewapende landsdienaren aantast". Djambi is mijne bewering helaas volkomen komen bevestigen. Daar verloor de G P. volgens de couranten ongeveer 80 karabijnen en die moest het Leger weer terug halen. Het verlies van karabijnen op zichzelf is wel te betreuren, maar bewijst nog niets; de wijze, waarop zij zijn verloren gegaan, be slist over de waarde van den troep. Hoe zijn nu de karabijnen te Moeara Tambesi veiloren? Op klaarlichten dag en niet door een onverhoedschen, beraamden overval. O, neen! Het blijkt uit het onlangs gepubliceerde offi cieel verslag. De Controleur was met het Districtshoofd op tournée. Als vertegenwoordiger van het Gezag trad op een inlandsche schrijver. De befaamde „opstand" begon als een relletje van de S.I.-leden tegen hun eigen S.l.-bestuur. Zij schoolden samen voor de woning van den president Hadji Agoes. De Hadji had de plaat gepoetst (werd n.b. later een der verzetsleiders!), de menigte nam een dreigende houding aan, de inlandsche schrijver wilde de orde handhaven, maar de menigte luisterde niet naar hem; hijging toen de hulp van de gewapende politie inroepen en werd gevolgd door eenige betoogers. Bang geworden schijnt de schrijver zich omgedraaid en geschoten te hebben, waarop de menigte hem achter na zette. En hij werd samen met de geheele gewapende politie over weldigd Op klaarlichten dag dus, zelfs niet onverwachts bedreigd, door het schot van den schrijver toch vermoedelijk uit zijn dolce far niente gerukt, laat het detachement G. P. zich door eene niet georganiseerde menigte overweldigen. Nu vraag ik: zou dat een brigade van het Leger overkomen zijn? En als dat niet was gebeurd, als die ongeorganiseerde menigte geen succes had gehad, zou er dan opstand zijn uitgebroken? Ja, die G. P. is wel erg goedkoop Ik wijs er nadrukkelijk op, dat de G. P. hierbij was gesteld voor de taak, waarvoor zij dient en waartoe zij bewapend is: het bedwingen van eene ongeorganiseerende volksmenigte. Zij heeft die taak niet vervuld en dat kan n. m. m. slechts geweten worden aan de onvol doendheid van haar gehalte. De tweede maal, dat in Djambi karabijnen verloren gingen, was het weer van de gewapende politie, maar toen geschiedde het onder geheel andere omstandigheden. 94

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 22