neeskundige dienst winst maakt op de verpleging van politie-soldaten. Maar daar gaat het niet om! Wel om het feit, dat de G. P. hare menschen in vele gevallen zonder voldoende geneeskundige verzor ging en zonder hygiënisch toezicht laat en dus geld uitspaart op iets, waarop niet gespaard mag worden. Bij het Leger blijft geen post van 40 mannen met vrouwen en kinderen, gelegen op 300 K. M. van den naasten geneesheer, zonder eenige geneeskundige hulp, zelfs zonder ziekenverpleger en bij de G. P. wel. Op die wijze wordt de goedkoopte verkregen! Onvoldoende cadreering en onvoldoende verpleging maken, dat het gehalte van de politie-soldaten veei te wenschen overlaat en dat het der G. P. aan innerlijk verband ontbreekt. Op deze wijze verkregen is goedkoop duurkoop. En de vrijmoedigheid, de werkelijk zeer groote vrijmoedigheid, om uit die goedkoopte een wapen te smeden tegen het Leger, is door mij aan de kaak gesteld. En al die verontwaardiging over „niet ge motiveerde en niet te motiveeren smaad", die ik „aan een korps gewapende landsdienaren" zou hebben aangedaan, moge een lezer, die zich een vorig artikeltje slechts vaag herinnert, een oogenblik van de wijs hebben gebracht, maar zij kan toch niet blijvend bedek ken, dat op zeer ondeugdelijke gronden uitbreiding bepleit werd, waar de eerste jaren alle krachten zullen noodig zijn voor consolidatie van het veel te vlug en veel te zuinig opgezette gebouw der G. P. Zoo lang de bodem rustig is, treden de fouten van dezen revolutie-bouw niet zoo duidelijk aan het licht. Maar het rommelt nu hier, dan daar in Indië; wellicht gaan we zware tijden tegemoet en dan is eene politie, die met vuurwapens is uitgerust, doch waarvan het gehalte onvoldoende is, een groot gevaar! Als de jacht naar uitbreiding eens even werd gestaakt om dit te bedenken. S. S. 96

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 24