üan FlIIes Wat Bijdrage tot de geschiedenis Dan de uerpleging en uleeschüerzorging uan legers. De Duitsche paardenarts Dr. Albrecht deelt over verpleging en vleeschverzorging in het Zeitschrift für Veterinarkunde 1916, No. 7 het volgenae mede De ondervindingen op het gebied van ve pleging, bij vroegere oorlogen opgedaan, hebben heden nog slechts betrekkelijke waarde, toen is bekendheid daarmede onontbeerlijk, teneinde niet weer in vroeger gemaakte fouten te vervallen In het verplegingssysteem van Frederik den Groote was brood het eenige voedingsmiddel, dat den soldaten geregeld werd verstrekt. Vleesch kregen zij maar driemaal per week, waarvoor vleeschgelden waren uitgetrokken. In den tweeden Silezischen oorlog werd een proef genomen om de voertuigen met ossen te bespannen, welke na verrichte diensten voor de slacht werden bestemd. De ossen voldeden echter niet. De gevraagde diensten waren te zwaar, zij leden zeer onder de slechte weersinvloeden en gingen daardoor zoo sterk in voedingstoestand achteruit, dat ze als slachtdieren onbruikbaar werden. In de Napoleontische oorlogen waren de treinbataljons met gere- quireerde landelijke voertuigen uitgerust en nam men ook proeven met ossen als trekdieren. Met hetzelfde resultaat als tijdens Frederik den Groote De ossen waren te langzaam en na langere marschen was het vleesch ongenietbaar. Daar in die groote legers de meeste commandanten het aan de troepen zelf overlieten zoo goed mogelijk hun voedsel in het bezette gebied te zoeken, bestond een zekere zorgeloosheid, wat betreft de verschaffing van levensmiddelen, of schoon Napoleon zelf voorzorgen op dit gebied beslist noodzakelijk achtte. In vele gevallen schoot de Fransche intendance geheel te kort. In de winterkwartieren van 18 .6/07 slachtte men zelfs de paar den van de voertuigen voor levensmiddelen. In den veldtocht vanl8i2 werden geen voorzorgen genomen voor het opvoeren van vleesch, om dat de keizer den noodigen voorraad in het land zeli hoopte te vin den. wat in het algemeen juist was, maar slechts zoo lang tot aanraking met den Russischen vijand werd verkregen. De voertuigen met le vensmiddelen en de kudden vee, die daarna nog meegevoerd werden, marcheerden niet aan den staart, maar midden in de colonnes, daar 115

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 45