de troepen zich ongaarne van hun voorraden gescheiden zagen. Later was paardenvleesch en onrijp koren van het veld bijna het eenige voedsel. Als gevolg van deze eenzijdige voeding wegens gebrek aan brood en doordat het vleesch zonder zout moest worden ge nuttigd. nraken epidemische ziekten uit. Op den terugtocht vond het leger behalve vleesch van gestorven paarden op de etappe-plaatsen al heel weinig levensmidddelen. De veldtocht was in de eerste plaats mislukt, omdat de voorziening in levensmiddelen niet goed functioneerde. In Hit trad het plundcen en mat odeeren meer en meer op den voorgrond Men sloeg één os dood om één pord vleesch te krijgen. Een ooggetuige, kapitein Locquin, deelt mede, dat een klein aantal soldaten alle varkens, scha pen en ganzen in een dorp doodde, om een oogenblik later af te marcheeren en het vleesch te laten liygen. Bij het leger van de verbondenen wa$ men al wat verder met de organisatie van den verplegingsdienst Intusschen liet die dienst het Silezische leger tot den slag bij Leipzig geheel in den steek, wat betreft het op(na)zenden van levensmiddelen. Het gebrek aan trekdieren was zoo gruot, dat de bevolking haar voorraden op handkarren inleverde. Behalve slachtvee werd ook reeds inge maakt vleesch Dauerfleischgebruikt. In den Russisch-Poolschen Oorlog van 1831 was veelal voldoende vleesch voorhanden, maar er ontbrak zout, zoodat men het vleesch begon tegen te staan. Tijdens den veldtocht van 1859 in Italië werden depots voor slachtvee opgericht en slachtvee achter het leger opgedreven. Meer malen waren geen voldoende transportmiddelen aanwezig en bleven de voorraden levensmiddelen aan de spoorwegstations liggen Na den slag bij Solferino steeg het ziektecijfer bij het Oostenrijkse he leger ten zeerste, waartoe bijdroeg, dat het vleesch bijna altijd versch geslacht genuttigd moest worden. In L 6i maakte men voor het Pruisische leger zeer veel gebruik van de verpleging door leveranciers Dit was echter duur en het geleverde was lang niet van goede kwaliteit. Volgens voorschrift waren de veldbakkerijcolom.es ook belast met de vleeschverzorging. De te velde meegenomen deeien van deze colonnes werden echter meer gebruikt voor het opdrijven van vee, dan voor het bakken van brood. Vleesch en spek werden ten detle op wagens meegevoerd. Bij het Elbeleger ging het opdrijven van vee uit de omgeving beter dan elders en wel zoo goed, dat bij dit leger het vleeschration verhoogd kon worden. Dikwijls vluchtte echter de bevolking in de omliggende wouden onder medevoering van hun vee en levensmidde len. Aangezien de vervoermiddelen ver van het tooneel van den strijd moesten blijven, waren de troepen na den slag bij Königgratz op paardenvleesch aangewezen. Later werd het vee pas geslacht onmiddellijk, vóórdat het vleesch bereid moest worden, en daar aan de bereiding daarvan geen zorgen werden besteed, was het ongeniet baar en veroorzaakte digestie-steornissen. Volgens de rapporten zou onregelmatige voeding de uitbreiding der cholera in de hand hebben gewerkt 116

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 46