Deze zou ze overhandigen aan het bureau „plaatsbepaling", waar ze na agendeering nauwkeurig nagelezen zouden worden en de daarin bevatte gegevens met behulp van een keurigen celluloidplaat op de vuurkaart zouden worden uitgezet. Zoodoende zou dan de plaats van het doel nauwkeurig bepaald worden en de G. A. C. zou daarna bepalen, door welke batterij(en) hij dat doel zou laten beschieten. Vervolgens zouden voor die batterij(en) een voorloopige (c. q. telefonisch) vuurbevel worden opgemaakt om zoonoodig kaartvuur te kunnen openen of het vuur met directe richting te kunnen openen, wanneer hei doel uit de batterij te zien zou zijn. Meestal zou dan voor de gedekt opgestelde batterijen nog een uitvoerig vuurbevel moeten volgen, waarvo'or eerst alle gegevens in het bureau „vuurbevelen" van het G. A. K. berekend zouden moeten worden. Ook zou dan uitgemaakt moeten worden, welke waarnemers aan de batterij toebedeeld zouden worden. Was dit alles geschied, dan zou de batterij van uit het telefoon bureau weer opgebeld worden. Het lange vuurbevel zou worden overgeseind en dan was het G. A. K. klaar met dit doel Voordat de eerste schoten zouden kunnen vallen, zou eerst weer de B. C. (batterijcommandant) zich in verbinding moeten stellen met de hem toegewezen waarnemers om vooral te zorgen, dat de waarnemingsiijnen der beide waarnemers op hetzelfde punt uit zouden loopen. En dan eindelijk en ten laatste zou het vuur geopend kunnen worden. ik herinner me, hoe eens tusschen het binnenkomen van de peil- berichten in het G. A. K. en het vallen van het eerste schot 23 minuten verliepen. Het was het eerste doel dien dag. Alles liep als gesmeerd, de telefonisten spraken Hollandsch als hun moedertaal, kortom het kon niet mooier enniet vlugger. De generaal-wapenchef liet door een niet ingedeeld artillerie-officier aan eenige infanterie-officieren, toeschouwers, den gang van zaken toelichten en wees er tenslotte in eigen persoon op, dat er toch werkelijk zooveel tijd noodig was om de batterijen het vuur te doen openen. En deze toehoorders knikten ja en herinnerden zich een stukje in het I. M. T. „de Vestingartillerie komt altijd te laat." Maar laat ons terugkeeren tot die batterij, die dan eindelijk tot 81

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 9