Maar nog verder moeten zijn zorgen zich uitstrekken.
De afstand van Oost-Java tot de plaats van concentratie der zie
ken is van dien aard, dat het, ook al in verband met de snelheid,
waarmede met zieken c.p. gewonden mag worden gereden en
welke niet veel meer dan'30-35 K M. per uur zal mogen bedragen,
noodzakelijkerwijze onderweg zal moeten worden overnacht, waar
toe Soerakarta en Djokjakarta zich het beste leenen. Al zijn deze
plaatsen wel niet precies op de helft van den weg gelegen, waar
door het op den tweeden dag af te leggen traject aanmerkelijk
grooter is, zoo zal hierin toch moeten worden berust, omdat er
op het laatste gedeelte geen ziekeninrichtingen meer worden aan
getroffen, waarin den doortrekkenden in zulk een groot aantal een
onderdak kan worden verleend.
Aan dit overnachten der geëvacueerden zit meer vast, dan men
oppervlakkig zoo zou denken. Zoo is bijvoorbeeld het hospitaal
van Djokjakarta niet vlak bij het station gelegen, zoodat vermoe
delijk alleen de zittend te vervoeren zieken daar huisvesting zullen
kunnen vinden. Wat de liggend te vervoeren lijders aangaat, zal
moeten worden gekozen dezen te laten, waar ze zijn, dan wel ze
in station c. q. in loodsen of in hotels in de nabijheid daarvan onder
dak te brengen. In elk geval zal er voor ligging, lafenis, verzor
ging, kortom voor verpleging in den ruimsten zin opgevat, moeten
worden gezorgd en hier is het alweer, doch thans tot de plaatse
lijke afdeelingen van het Indische Roode Kruis, dat de Chef van
den vereenigden gewestelijken dienst eene bede om steun en hulp
richt
Is ook hiervoor voldoende gezorgd, dan zal hij zich het hoofd
hebben te breken met het onderdak brengen van het personeel,
hem voor de indeeling van de concentratie-hospitalen ter beschik
king gesteld, bestaande uit overcompleet uit de andere militaire
1) Nader werd nog vernomen, dat het militair hospitaal ongeveer vijf
minuten gaans van het eindpunt van de tramlijn Willem I- Djokjakarta is
gelegen en daarmede met een zeer goeden rijweg is verbonden, terzijde
waarvan groote loodsen van N.I.S. in aanbouw zijn, welke eveneens voor
onderdak van zieken en gewonden in aanmerking zouden kunnen worden
gebracht.
Indien nu de zieken- en gewondentreinen, afkomstig van Oost-Java, daar
heen c.q. daar dichtbij zouden kunnen worden gebracht, zou de oplossing
van het overnachtingsvraagstuk daardoor uitermate vergemakkelijkt worden,
terwijl in het tegenovergestelde geval de geschetste situtie alle practische
waarde zou missen.
252
