ruiter. Dus maar afspringen! Daar hoort hij achter zich galop- peeren, 't is de korporaal Maier op één van de losgeraakte handpaarden, die hij weer opgevangen heeft. Als deze zijn Commandant ziet, neemt hij hem mede op 't paard. Het gaat nu West, van Séclin. Na 1,5 Km. ontmoeten zij nog vijf kame raden te voet. Alles wordt weggegooid, met uitzondering van pa tronen en karabijnen om zich ongehinderd te kunnen bewegen, Zoo wordt dwars door het terrein geloopen, de Commandant te paard sprongsgewijze voorop. Intusschen zien zij bij Séclin een vijandelijk eskadron kurassiers, dat hen blijkbaar nog niet ih de gaten heeft, en wonder boven wonder nog drie der losgebroken handpaarden lustig aan het grazen, waaronder het paard van Burkhard zelf. Er mankeerde niets aan het zadeltuig. Vlug opgestegen om op den landweg van een of anderen wagen een paar paarden af te halen voor de anderen. Nauwelijks zijn ze op den weg, of daar zien zij reeds het vijandelijk eskadron aankomen, dat snel afzit en hen bevuurt. Als Burkhard omkijkt, zijn de twee onberedenen reeds getroffen, hij roept ze nog even toe, maar krijgt geen antwoord. Op eens hoort hij in de nabijheid een locomotief fluiten, een trein komt en ongeveer 1 K.M. van Gondecourt wordt een heel bataljon infanterie uitgeladen, waarschijnlijk met het doel het spoorvak te bewaken, opdat er niemand doorkomt. Nauwelijks hebben de infan teristen de rest van de patrouille bemerkt, of zij openen er een razend vuur op, bovendien komt er een compagnie wielrijders uit Gondecourt, die ook al begint te schieten Een heerlijk parket, denkt U zelf daar eens in, H.H. patrouillecommandanten! Gelijk een baars in het net van den visscher, nergens er uit, maar Burk hard en zijn drie kameraden ontsnappen toch, dank zij hun goede dieren, die hen snel als de wind in zuidelijke richting brengen. Bij het springen over een sloot stort het paard van korporaal Maier er in; de Commandant laat hem niet in de steek, zit af en helpt hem op en geeft tegelijkertijd hardop de richting aan, waarin de twee andere moeten rijden. Wat zegt ge van deze koelbloedig heid? Instede van naar Thalempin te rijden, slaan deze twee ver keerd af naar Avelin, alzoo weer op Rijssel aan. Nog laai hij ze niet in de steek, zij rijden immers hun ongeluk te gemoet; Burk- hArd hen achterna Met uiterst vermoeide paarden haalt hij ze dicht achter Avelin in. Daar zien ze weer een vijandelijk eskadron kurassiers in opmarsch van Pont-a-Marcy naar Avelin, die dadelijk met patrouilles op hen jacht maakt. Zij zijn daardoor genoodzaakt nog iets noordelijker te gaan om dicht bij Ennetiéres den straatweg 266

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 58