Dr Alfred Stettbacher geeft in een volgend artikel een overzicht
van de Brisanztechnik des jetzigen Krieges". Salpeterkruit, schiet
katoen, pikrinezuur en trinitrotalnol bleken niet te voldoen. Men
kreeg voornamelijk aan Duitsche zijde dringend behoefte aan bete
re stoffen. Verscheidene werden aanbevolen. Twee ervan bleken
praktische waarde te hebben, n.l. Hexanitrodiphenylamin, bijgenaamd
Hexyl, en Tetranitromethylanilin, bijgenaamd Tetryl. Beide worden
„höchstbrisante Sprengkörper" genoemd. Met een beschrijving van
het hexyl wordt in deze aflevering aangevangen.
D.
f
291
