bataljon ondervindt daar en daar heftigen tegenstand. De zooveelste
batterij wordt aangewezen om het bataljon te steunen."
Verkennen, stelling nemen, inschieten, snelvuur. Weer patentme
dicijn
Wat een vindingrijkheid, niet waar, om zulk een opdracht te be
denken, en hoe eenvoudig tevens! De toeschouwers van andere
wapens staan er gewoon „paf" van, hoe gemakkelijk het tactisch
gebruik van de artillerie thans lijkt. Het recept is gauw geleerd:
wacht tot er ergens zooveel tegenstand komt, totdat de troepen
niet meer vooruit kunnen. Stuur er dan artillerie heen.
Of die toeschouwers ook onmiddellijk gevoelen, welk een groote
fout begaan is? Zouden zij zich wellicht ook afvragen, waarom
een bataljon, dat ernstigen tegenstand kan verwachten, niet on
middellijk den noodigen artilleriesteun heeft verkregen?
Weten de leiders, die zulke opdrachten geven, wel, dat dit „stui
ten op hevigen tegenstand" voor het bataljon heeft beteekend, dat
zijn aanvallen na zeer hevige verliezen te hebben geleden zijn dood
gebloed? Zouden zij er nu eindelijk nog niet achter zijn, dat dit
bataljon, na een energieke artilleristische voorbereiding, de stormrijpe
stelling in één aanloop zou hebben kunnen nemen?
Zou een tactisch moment als bovenbedoeld dan niet kunnen voorko
men? Zeker. Fouten zullen altijd begaan worden. Zelfs is zulk een
moment denkbaar, zonder dat van een bepaalde fout sprake is. Maar
moet men uit dergelijk uitzonderinsgevallen iets leeren omtrent het
tactische gebruik van de artillerie? Zijn daarvoor S. i. a. t noodig?
Een ander beeld. De artillerie moet geplaatst worden in een
verdedigende stelling. De artilleriestelling wordt gekozen op een
rug ver achter de weerstandslijn. Zij is vandaar alleen in staat
vuur te brengen op de grootere afstanden en dan nog slechts
over min of meer beperkte strooken. De nabijverdediging wordt
niet ingericht, voor de organisatie daarvan geen verkenningen
gedaan, nog sterker, zij komt niet eens ter sprake.
Het kiezen van een stelling op een rug voor vuur op groote
afstanden is betrekkelijk gemakkelijk te noemen, ik zou haast zeg
gen weinig leerzaam. Hoe oneindig veel moeilijker daarentegen is
het organiseeren van de nabijverdedigingEn de oordeelkundige
verdeeling van de artillerie voor beide doeleinden
Heeft men bij de S. i .a. t. der Bereden Artillerie wel ooit gezien,
dat de nabijverdediging van den aanvang af ernstig onder de
oogen werd gezien
336