Ik wil dit opstel niet eindigen zonder een enkel woord te wijden
aan een plan, dat de kern der mislukking in zich droeg en gelukkig
dan ook van de baan is, maar - naar mij bekend is - toch nog enkele
aanhangers heeft
De overtuiging bestond, dat de S. i. a. t. der Vestingartillerie, noch
die der Bereden Artillerie aan het doel beantwoorden. M. aw.,
dat men die niet goed kan houden.
Men meende nu beide soorten oefeningen meer leven in te bla
zen, door de beide wapenonderdeelen gezamenlijk S. i a. t. te doen
houden.
Ik geloof, dat ik niet te veel zeg door te beweren, dat de moei
lijkheden van zulk een oefening zeker tien maal zoo groot zouden
zijn, en er dus van zulk een oefening zeker weinig goeds te ver
wachten is, wanneer men reeds erkent, dat de leiding van de S.i.a.t.
van elk onderdeel op zichzelf tot nog toe boven onze krachten is
geweest.
Wil men het optreden van de Bereden Artillerie in den stelling
oorlog beoefenen, prachtig, want wellicht is, dat de voornaamste
taak, die voor onze Bereden Artillerie is weggelegd.
Maar dat men dan niet ten slotte alles ga door elkaar haspelen
en zulke grootscheepsche oefeningen op touw zet, die zich alleen
voor een manoeuvre leenen. Misschien, heel misschien, dat er later
nog eens iemand gevonden wordt, die alle stadia van ontwikkeling
heeft meegemaakt en zulk een oefening zou kunnen leiden.
Laten we voorloopig de wijste partij kiezen en erkennen, dat de
grondslagen voor onze schietoefeningen, zooals genoemd in onze
Artillerie Order, eenvoudig en juist zijn; en als er aan die oefeningen
gebreken kleven, dat wij die gebreken dan moeten zien op te heffen
en niet alles omvergooien, wat moeizaam is opgebouwd, om iets
geheel nieuws met geheel nieuwe gebreken te beginnen.
Febr. 1917.
J. B. van der Poll.
Kapitein der Artillerie.
N. B. Het bovenstaande werd geschreven, vóórdat omtrent de in 1917 te
houden Practische Oefeningen beslissingen waren genomen.
348
