„Ik heb met tal van eenvoudige lieden gesproken, die klaagden, sommigen ook die zich wild opwonden, omdat zij den mageren kost aan het gebrek aan regeeringszorg en ondoelmatige maatregelen toeschreven, maar, vroeg ik hun op den man af, of zij honger hadden geleden, dan moesten zij dit ontkennen. „In tal van steden werden openbare keukens ingericht, waar men maaltijden tegen geringe vergoeding verstrekte. Er werd veel minder gebruik van gemaakt, dan men verwacht had, er was dus geen hongersnood. Wel moest men het stellen met een zeer vervelend eentonig diëet, dat van zelf aanleiding gaf om niet meer te eten dan men behoefte had. De gezondheid leed daar evenwel niet onder, de sterfte onder de burgerlijke bevolking toonde slechts daling. Men leerde, met hoe weinig een mensch eigenlijk toe kan, hoeveel men dus vroeger verkwist had." Vorenstaande opmerkingen mogen m. i. bij ons leger ook wel eens ter harte genomen worden. Waarom toch wordt aan onze soldaten wit en geen bruin brood verstrekt, terwijl dit b.v. in Holland wel geschiedt? Niet alleen van vegetarische zijde wordt nl. op 't gebruik van ongebuild meel bij de broodbereiding aangedrongen, doch ook menschen van andere richtingen wijzen op het onecono mische gebruik van het meel door daaruit eerst de zemelen te verwijderen. Nu wordt door de Europeanen bij een eenigszins grooten marsch zoo dikwijls (m i. terecht) beweerd, dat er zoo weinig voedsel in het broodje zit, dat hun 's morgens verstrekt wordt. Deze klachten zouden waarschijnlijk niet meer gehoord worden, indien hen een bruin broodje werd voorgezet, waarvoor eenzelfde hoeveelheid ongebuild meel was gebruikt, als waaruit thans een wit broodje wordt bereid. (1) O. a. Prof. Rubner, een voedingsspecialiteit, wiens beweringen door verschillende medici bij voorkeur tegen voorstanders van 't vegetarisme worden uitgespeeld. Zoo geeft hij, gaf in ieder geval tot voor kort, als eiwit-minimum in de dagelijksche hoeveelheid voedsel 120 gram op, welk bedrag met een vegetarische voeding moeilijk te bereiken is. Door lang durige proefnemingen van Hindhede e.a. is echter gebleken, dat "t practisch minimum minder dan de helft van de bovengenoemde hoeveelheid bedraagt, n.l- 50 gr. Het theoretische is nog aanmerkelijk lager en wordt zelfs bij de schraalste voeding gemakkelijk overschreden. 359

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 69