Daar aanleiding nan „De Uesiing=
artillerie niet meer altijd te Iaat;
door 3. Beudeker,"
Het komt mij dringend noodig voor een woord van tegenspraak
te doen hooren tegen het in het Februari-nummer van ons tijdschrift
verschenen artikel onder bovengenoemden titel.
Het vlot geschreven stuk, dat vereenvoudiging in de werkwijze
der vestingartillerie voorspiegelt, zou toch bij niet geheel ingewijden,
ook Artilleristen, het denkbeeld kunnen doen ontstaan, dat de auto
riteiten, die in dezen te zeggen hebben, zich op een conservatief of
achterlijk standpunt hielden.
Allereerst een vraag. Vermeent Luit. B., dat de Nederlandsche
voorschriften, die door hem aan het slot van zijn artikel zoozeer
ter navolging worden aanbevolen, hier aan de aandacht zouden zijn
ontsnapt? Laat hij dan weten, dat sedert 1910 de vereenvoudigin
gen, die bij de Nederl. Vest Art. worden ingevoerd, hier met ja-
loersche blikken zijn gevolgd door hen, wier taak het is te zorgen,
dat reglementen, voorschriften en practijk zoo modern mogelijk
blijven; dat wij er hier naar snakken die ingewikkelde werkwijze
met peilposten, tweezijdige waarneming, enz. te kunnen afschaffen;
doch dat én de bijzondere omstandigheden van ons Indische terrein,
én het logische tactische gebruik der Vest.Art-batterijen in onze
stellingen, voorshands beslist beletten die vereenvoudigingen in te
voeren, hoe zeer wij ze hier nog sterker noodig hebben dan ginds,
waar wij het met onderofficieren-vuurleiders moeten doen, inplaats
van met officieren, zooals in Holland.
Het komt mij overigens voor, dat Luit. B. den geest van het
V. A. V. A. niet juist begrepen heeft. Dat in dit voorschrift de
meeste aandacht valt op de volledige werkwijze in groepsverband,
is eenvoudig het gevolg van het feit, dat de beschrijving daarvan
de meeste ruimte inneemt. Overigens blijkt op de bldz. 146 t/m
149 voldoende, dat de vuuropening op het Voorloopig vuurbevel"
367
