inrichting noodig, die het gewicht, de worpsverheid benadeelen. 5e De verlichtingscirkel van den kogel is te klein, doordat het licht te lang brandt. 6e Een natte bodemsgestelheid kan reden zijn tot het uitdooven van den kogel. 7e. Voor de verschieting is een speciale, vrij onhandige vuur mond noodig, die tot dusverre voor geen ander doeleinde kon worden aangewend. De vuursnelheid bedraagt hoogstens één schot in de twee minuten bij een bediening van 1 stukscommandant en 4 bedieningsmanschappen. Het is te begrijpen, dat men reeds langen tijd heeft overwogen deze „kostbare groote lantaarn met weinig licht" af te schaffen en de door slooping verkregen producten voor nuttiger doeleinden aan te wenden. Misschien dat, nu de valschermvuurpijlen blijken vrij goed te voldoen, tot een en ander wordt besloten. In dit verband wordt nog de aandacht gevestigd op de in het werk „Die moderne Kunstfeuerwerkerei" van Dr. Gelingsheim be schreven „Fallschirmbombe", welke ook uit een mortier worden verschoten. De valschermvuurpijlen eindelijk hebben bij een dracht van V 0 M. en een stijghoogte van 100 M. een brandtijd van ca. 1 minuut, waarvan echter de le halve minuut door te groote hoogte van de lichtbron voor de verlichting als verloren moet worden beschouwd de verlichte strook meet ca. 300 M. Waarschijnlijk is het mogelijk de dracht nog te verlengen door een meer bestreken baan, waartoe dan de pijl'; b. v. door plaatsing in een bamboezen koker in het begin van zijn baan dient te worden geleid. De brandtijd van 1 minuut zou dan kunnen worden verkort, de pijl dus iets lichter kunnen worden gemaakt. Echter is het wel gewenscht eenige speling in brandtijd te houden voor invloeden op de baan door wind e. d. uitgeoefend. Het groote voordeel van een verlichting door vuurpijlen is wel de belichting van boven uit, waardoor het terrein meer het aanzien van dat bij daglicht verkrijgt en geen lange vreemde schaduwen wor den gevormd. Een nadeel is echter het groote gewicht y van het totaal ge wicht) en de onhandige lengte van de voor de verschiet ing ver- eischte vuurpijllat. Naar ik verneem, is het nu gelukt de lat te doen bestaan uit twee stukken, die eerst bij verschieting op elkaar wor den geschoven; de lengte bij vervoer bedraagt dus maar de helft van die der eigenlijke lat. 430

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 38