legerwezen op eigen paden te voeren, met vreugde worden begroet.
Zulk een voorstel is te vinden in een werkje van Oberst F. Qertsch
getiteld Maschinengewehre. Oberst. F. Gertsch, reeds bekend om
zijne geschriften over den Russisch-Japanschen oorlog, meent:
„Wij kunnen er niet aan denken evenals de millioenenlegers van
de 'groote mogendheden te trachten het doel te bereiken door den
stoot der menschenmassa's zonder rekening te houden met de of
fers, die moeten worden gebracht. Daarvoor is ons leger te klein
en de uitwerking der moderne vuurwapens te groot. Wij mogen,
maar behoeven ook niet na te volgen, wat anderen doen. Dat was al
reeds veel te lang onze gewoonte en het heeft ons slechts onze
kerheid en onzelfstandigheid gebracht en voerde ons tot aan den
rand des afgronds Ook kan Zwitserland niet met de andere landen
concurreesen met betrekking tot het zware geschut, zoodat het zich
nooit in een loopgravenoorlog, zooals hij tegenwoordig wordt
gevoerd, kan inlaten."
Oberst Gertsch zoekt de oplossing voor deze moeilijkheden in
een ruim gebruik van het machinegeweer. Naast het zware geschut
is ongetwijfeld het machinegeweer het voornaamste vuurwapen ge
bleken en aangezien de vuurkracht van een enkel geweer die van
een compagnie Infanterie overtreft, wordt voorgesteld het machi
negeweer aan te nemen als hoofdvuurwapen van de Infanterie en
dus de Infantei ie met machinegeweren te bewapenen. De te
genwoordig bestaande afdeehngen, welke een vuurreserve zouden
zijn in de hand van den Alg. Bevelhebber zouden dan komen te
vervallen. Zij waren het product van een slaafsche navolging van
de mode.
Elke sectie infanterie zal minstens 2 machinegeweren moeten
hebben, dus het bataljon 32, liefst 48, waardoor de vuurkracht van
het bataljon 10 a 15 maal grooter wordt. Voor munitie-sanvoer
zijn 32 karren met één paard en vier motorwagens noodig, waar
mede per M. G. 20000 patronen kunnen worden aangevoerd.
Maar dan behoeft de munitie-uitrusting van den man niet zoo
groot te zijn. Met 54 patronen kan worden volstaan. Ook is het
niet noodig, dat de infanterist met het geweer woidt bewapend,
want op groote en middelbare afstanden doen de M. Gn het werk.
De voordeelen van een en ander springen in het oog, want de
belasting van den man wordt van 29 K.G. op 8 K.G. teruggebracht.
Ook het treinwezen wordt besproken en aangedrongen op veel
ruimer gebruik van motorwagens, zelfs in de troepentreinen. Ge
bruik van dit versnelde middel van vervoer zal in staat stellen de
bagagetrein ver achter te laten, terwijl toch kort na aankomst in
het bivak daarover kan worden beschikt.
Op deze wijze meent Oberst Gertsch te kunnen komen tot een
nationale strijdwijze, waarvan het hoofdkenwerk is de goed met
machinegeweren bezaaide vuurlijn.
Referent stelt zich zeer sympathiek tegenover deze van het ge
wone zoo zeer afwijkende voorstellen. Hij noemt ze weldoordacht
en steunende, op wat voor Zwitserland praktisch bereikbaar is
D.
473
