dekens, 5000 trensen en 5000 halsters, verbandmiddelen en genees middelen. Schitterender bewijs van hulpvaardigheid kan wel niet gegeven worden. Dit verzoek om hulp aan een particuliere vereeniging is in Enge land niet vreemd. In dat land bestaan zelfs geen rijks-of gemeente ziekenhuizen en de honderden hospitalen, die men er vindt, kunnen uitsluitend van vrijwillige bijdragen rijkelijk bestaan. Aanvankelijk bouwde men de hospitalen tegen muren van leeg staande fabrieken etc., de paarden stonden dan onder een afdak. (Ons eigen leger heeft in den zomer van 1916 in Brabant dat ook gedaan, waar een deel der paarden eener veldziekenstal ston den onder een afdak tegen den muur van een kloostertuin.). De R S F. C A., intusschen een „Fund" 1) geworden, bouwde met spoed zeer groote en doelmatige paardenhospitalen. Zoo bouwde deze vereeniging hospitalen voor 1( 00 zieke paarden. Later werden door het militair bestuur hospitalen voor 2000 en 4000 paarden opgericht. De wanden en daken der stallen bestaan uit ongeschaafd den nenhout, de daken met asphaltpapier bedekt, ook de latierpalen zijn van ongeschaafd hout. M. i. is dit laatste wel een bezwaar, maar Dr. Thomassen memo reerde geen bijzondere schadelijke gevolgen. Inhad men een tentenhospitaal, waarbij de tenten steeds het circustype vertoonden. Inbleken uiteenneembare stal len van Amerikaansch maaksel, bestaande uit raamwerk, waarover zeildoek gespannen was, onbruikbaar. De kribben waren van plaatijzer en niet vaksgewijze, doch uit één stuk. Ruiven werden niet gebruikt, omdat het hooi meestal als haksel gegeven werd. In enkele stallen trof men wijdmazige netten aan voor het hooi, welke zeer goed voldeden. Zelden beten of trok ken de dieren ze stuk. Opgemerkt dient nog te worden dat alle haver geplet wordt. Het hooi wordt meestal tot haksel gemaakt; haver en hooi worden met zemelen gemengd en wat water erbij om stuiven tn morsen tegen te gaan. In de stallen kan overal licht en lucht in ruime mate toetreden. Aan het einde van iedere stalloods was een houten drinkbak of bakken, verva rdigd uit waterdicht linnen. Bij elk hospitaal waren loopbanen, waarin meestal 60100 paar den tegelijk zich bewegen kunnen. De stallen en kampstraten, soms ware modderpoelen, waardoor de p arden v ak tot de enkels in de slijk stonden, heeft men aan merkelijk verbeterd door cementen vloeren in de „stands" en door wegena nleg met behulp van spoorwegdwarsliggers. Ook drainage droeg natuurlijk in hooge mate tot verbetering bij. De operatie- 1) Het ook hier te lande bekende Blue-Cross werkt in dienst der Fran- schen en Italianen (in Italië werkt ook nog „Le Croix violet"), de Engel- schen hebben de hulp, door het Blue-Cross aangeboden, niet willen aan vaarden. Ook de Étoile Rouge werkt niet in dienst der Britten. 552

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 100