komen, namelijk kust-, rivier- en grenslijnen alsmede de menschelijke woonplaatsen en enkele verkeerswegen, waren de teekens, waarmede die objecten werden aangeduid, zoo duidelijk, spraken in zulke mate voor zich zelf, dat eene verklaring overbodig was. Thans is zulks echter anders geworden. Nu tal van andere objecten eveneens kartografisch worden weer gegeven, zooals bijv. de bebouwing van den bodem, het natuurlijk plantenkleed, de verschillende soorten van verkeerswegen en de middelen om de natuurlijke hindernissen te overwinnen (bruggen, tunnels), de onderscheidene soorten van menschelijke woonplaatsen, enz. enz,, heeft men, om al die teekens of signaturen te kunnen begrijpen, een afzonderlijken sleutel noodig, iets wat vooraf gelezen moet worden, een legenda (legere - lezen). Die teekens kunnen de horizontale projectie (orthogonaal) of den opstand der af te beelden voorwerpen voorstellen, het voorwerp karakteriseeren 2) of symboliseeren 3). Voor al die conventioneele teekens gelden vaste regels; eveneens is dit het geval met de kleuren, waarmede de verschillende soorten objecten worden afgebeeld. Zooveel mo gelijk we Ieeren het reeds op de lagere school moet het streven op den voorgrond staan, de natuurlijke kleuren weer te geven, dus wateren blauw, voorwerpen van steen rood, zandgronden geel, begroeide plekken groen. Aldus in het kort de geschiedenis van het ontstaan van de le genda's, waarvoor wordt verwezen naar H. Zondervan, Proeve eener algemeene kartografie, M. H. A S. van Meurs, Handleiding bij de beoefening van het topografisch teekenen, Vivien De S' Mar tin, Histoire de la Geographie, O. Peschel, Geschichte der Erdkunde, Wagner, Lehrbuch der Geographie, Gelcich und Sauter, Kar- tenkunde, J. Zaffauk, Signaturen in- und auslandischer Plan- und Kartenwerke en verdere litteratuur, te veel om op te noemen. Het behoeft niet gezegd te worden, dat de legenda, welke het dui delijkste spreekt, de beste is. Zij moet ingeburgerd zijn en mag daarom maar hoogst zelden veranderd worden. Zij moet logisch 1) Klapperboom, vuurtoren, enz. 2) Teeken voor spoor- en tramweg, stroomnaald, enz. 3) Bijv. Christen begraafplaatsen, het kruis waaraan volgens de le gende Christus voor ons stierf; Inlandsche graven: de halve maan. De vorm van Chineesche graven is op zich zelf symbolisch (het vrouwelijk bekken), het teeken op de kaart is orthogonaal. 510

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 52