doordacht, niet te uitgebreid en niet te gecompliceerd zijn. De
kaartgebruiker let slechts op de opvallende teekens, de fijne nuances
worden zelfs dikwijls niet door den vakman onderscheiden. Wan
neer zulks, zonder aan andere eischen te kort te doen, mogelijk is,
dient natuurlijk ook gelet te worden op de aesthetika.
Slaan we thans den blik in onze nieuwe legenda.
Op blad I worden elf soorten gewone wegen vermeld:
1. Verharde weg met eene verhardingsbreedte van meer dan 4 M,
2. Verharde weg met eene verhardingsbreedte van 2 tot 4 M.
3.1
als 1 en 2 doch niet geschikt voor automobielen.
4.|
5. Niet verharde weg, meer dau 4. M. breed, in alle moessons
geschikt voor veldartillerie.
6. Als 5, doch breed van 2 tot 1 M.
7. Niet verharde weg, in den drogen moesson geschikt voor veld
artillerie, meer dan 4 M. breed.
8. Als 7, doch breed van 2 tot 4 M.
9. Paardenpad.
10. Voetpad.
11. Plantwegen.
Uitgezonderd nrs 9 en 10 worden alle wegen uitgedrukt door
dubbele lijnen, bij nr 1 op 1, bij nrs 2, 3, 5 en 7 op 0.8, bij nrs
4, 6 en 8 op 0.6 m.M. van elkaar. De kantlijnen van nrs 1 en 2
rood, de rest zwart; nrs 1 en 2 hebben eene roode, nrs 3 en 4
een bistro, nrs 5, 6 en 11 eene geele bies, voorts worden tusschen
de kantlijnen bij nrs 1, 3, 5 en 7 nog stippen op 3 m.M. afstand
geteekend.
De paardenpaden worden door eene enkele roode volle lijn, de
voetpaden door eene roode stippellijn voorgesteld.
Laten we de plantwegen buiten beschouwing, dan wordt van 1
tot 10 eene afdaling in waarde bedoeld, die echter kartografisch
onjuist is uitgedrukt. Met het aangeven van de wegsoorten in rood
is gezondigd tegen het beginsel om natuurlijke kleuren te gebrui
ken; straatwegen, waarvoor in Europa op sommige detailkaarten
de roode kleur wordt gebruikt, komen in Indië niet voor, doch
aangenomen kan worden, dat getracht is met die kleur de hoogste
klasse aan te geven. Is dit werkelijk zoo, dan is de dichterlijke
vrijheid te rechtvaardigen, maar had ook na rood, geel moeten
volgen en daarna bistro, dat in het spectrum onderaan komt en
behoort tot de gedekte kleuren. Bepaald kartografisch fout is het
op het einde der reeks weer tot rood over te gaan, de harmonie
511
