De roode artillerie krijgt de opdracht stellingen te verkennen tot ondersteuning van de infanterie, terwijl de hoofdmacht van Rood in breed front komt opzetten. Nog altijd weet de commandant van rood niet de sterkte van zijn tegenpartij. Wel is waar was roode cavalerie vooruit gezon den, doch deze was niet bij machte voldoende gegevens te verkrijgen. „Infanterie in stelling" was al, wat zij haren commandant had kunnen berichten. Dichter bij de stellirg gekomen, blijken twee bataljons niet voldoende en wordt een derde bataljon Oost van de voorhoede in het terrein tegenover het rechtervak \an Blauw ingezet Ondertusschen is roode artillerie voor dit inleidende gevecht in stelling gekomen en verkent de rest geschikte punten om den eigenlijken aanval te steunen. Eerst laat tegen den avond beschikt de commandant der roode partij over voldoende gegevens, om zijn plan van aanval te kun nen opmaken. Van zijn geheele macht houdt hij twee bataljons in reserve. Van de overige troepen ligt één bataljon tegenover de blauwe stelling bij Depok en zijn de drie bataljons tegenover Pr. Mangoen vastgeloopen. De nacht gaat in, zonder dat door Rood tot den aam al is kunnen worden overgegaan. Door beide partijen worden veiligheidsmaatregelen getroffen, bestaande in het zwak bezetten der stellingen, met palrouilles in het voorterrein, teneinde nachtelijke verrassingen te voorkomen, terwijl het grootste gedeelte achter de stelling uitrust. Hoewel weinig kans op een nachtelijken aanval, welke al leen met succes kan worden ondernomen als de sterkere vij and tot in details op de hoogte is van de stelling, die hij voor zich heeft, en van de terreingesteldheid, zoowel voor als achter die stelling, iets wat den korten duur van den strijd in aanmerking genomen, haast ondenkbaar is te achten, blijft uiterste waakzaamheid een conditio sine qua non. De bevelhebber der blauwe partij blijft nog altijd in onzekerheid, wat de aanvaller in het schild voert en verkeert bovendien in de onaangename positie, het initiatief aan zijn tegenstander te moeten overlaten. Zelf aanvallen is uitgesloten, omdat zijn eigen reserve te klein en die van Rood te machtig is. 627

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 63