mogelijk is (zie boven aangehaald rondschrijven), weldra niet
veel meer.
Wat de kaartentasschen betreft, zijn genoemde moeilijkheden
weg te nemen door ze tevens in te richten tot dragen aan een
borstriem over den schouder. Men heeft dan voor 't gebruik de
tasch slechts op te nemen en laat haar na het lezen van de
kaart eenvoudig weer uit de hand vallen ze blijft dan hangen
aan dien riem. Buiten gebruik kan de tasch c q. aan den gordel
gehaakt worden op de door de commissie voor bepakking voorge=
stelde wijze.
Voor wat de kaarten aangaat, zouden deze, voor zoover ze
voor gebruik bij den troep bestemd zijn, m. i. veel beter voldoen,
wanneer ze desnoods op het thans verkrijgbare minder geschikte
linnen gedrukt, doch niet opgeplakt werden, en het steeds vouwen
langs dezelfde lijnen verboden werd Ze zouden dan natuurlijk
ook in ongevouwen toestand opgelegd en verstrekt moeten worden
(c. q. opgerold). Bij het gebruik vouwt men ze zoodanig, dat ze
in de tasch gestoken kunnen worden en men 't terrein van actie
onder het mica heeft, hetgeen men opnieuw doet telkens tegen
dat men buiten het van de kaart zichtbare terreingedeelte komt
Wanneer de kaart niet meer gebruikt wordt, wordt zij in de tasch
gelaten, zooals ze 't laatst daarin zat, en thuis er uit gehaald en
opgerold of vlak uitgelegd opgeborgen.
Van onleesbaar worden langs vaste vouwlijnen of door regen
zullen we dan weinig last hebben en in ieder geval zal de kaart
veel langer voldoende bruikbaar blijven dan een oorspronkelijk
duidelijker gedrukte, welke wel vaste vouwlijnen heeft en bij regen
niet steeds in de tasch gelezen kan worden.
N. X.
Een nraqg.
Bij beschikking van het Dep. van Oorlog, Vllde afd. B., 4de Bureau,
d.d. enz., is bepaald, dat de prijzen van conserven, te betrekken
uit 's Lands voorraden, voor 't jaar 1917 zijn bepaald als volgt:
1 blik rijst met sambal en gehakt, N. R. f 0,18 voor Inlandsche
militairen en f 0,17 voor dwangarbeiders.
Waarom moet een Inlandsch militair meer betalen dan een
dwangarbeider, die dezelfde V. I. geniet? Hierbij komt echter nog,
dat de Eur., Amb. en Afr. militairen beneden den rang van adju
dant-onderofficier, die een grootere V. I. genieten, voor een derge
lijk blikje slechts 16 heele centen behoeven te betalen. Waarom
moet Kromo, voor een speciaal voor hem geëigend N. R., met zijn
mindere soldij en V. I., (omdat hij 't zelfde werk verricht als
zijn Amb.-collega's zeker!) meer betalen dan zijn collega's van an
deren landaard, voor wie echter ook nog andere noodrations als
bruine boonen en hutspot verkrijgbaar zijn, noodrations echter, waar
Kromo niet aan mag komen.
646
