Het wegwerpen van deze granaten geschiedt uit de hand. Het
is duidelijk, dat de worpsverheid zeer gering is, ongeveer 25 M.
De groote werking van de handgranaat schuilt 1° in het groot
aantal scherven met voldoende snelheid, 2° het werpen op grooten
afstand. Hoe grooter de worpsverheid is, des te grooter is de
beheerschte strook. Daar nu het belang van een lichte handgranaat
met minste worpsverheid van 40 M, meer en meer bleek en in
Holland op dit gebied reeds uitgebreide proeven werden genomen,
zoo kwam men er ook in ons Leger toe een handgranaat te
wenschen met grootere worpsverheid dan tot nu toe was bereikt.
Men trachtte dit te verwezenlijken door de bestaande handgranaat
van rond model zoo te wijzigen, dat door wegslingeren een groo
tere worpsverheid werd bereikt.
De volgende wijziging werd hiertoe aangebracht:
De sluitdop werd aan de bovenzijde doorboord, door welke
doorboring een stift werd gestoken, van onder en boven voorzien
van een oog. Het bovenste oog, dat buiten de buis uitsteekt, dient
voor het inhaken van het aftrektouw, het onderste oog voor het
het ophangen van den schokker.
Hiertoe zijn in den schokker twee gaten geboord, loodrecht op
de richting der reeds bestaande gaten. Bij het inbrengen van den
schokker moeten deze gaten komen tegenover de bovenste zijde-
lingsche doorboring in den [sluitdop, waarna van boven de stif.
wordt ingebracht, zoodanig dat het onderoog ook in de lijn van
de gaten komt. Thans komt een stalen pen door den schokker en
het onderoog, waarna de schokker aan de stift hangt. Door deze
nu een kwart slag om te draaien kan de veiligheidspin worden
irgestoken, die bij het vervoer den schokker draagt, terwijl het
tevens onmogelijk is, dat de St. pen uitvalt. Het onderoog van de
stift is aan een zijde geopend (zie fig. 3). Om de granaat tot wer
pen gereed te maken, wordt de veiligheidspen uitgetrokken, waar
na de stift nog slechts het vooruitschieten van den schokker
belet. Bij meting bleek, dat nog een kracht van 5a6 K.G. noodig
is om het onderoog te openen en daardoor de veer gelegenheid
te geven zich te ontspannen.
De granaat werd omgeven door een vlechtwerk, voorzien van
een touw, waarmede hij weggeslingerd kon worden. Het in het
bovenste oog gehaakte aftrektouw werd om de pols bevestigd. Bij
het wegslingeren, nadat het aftrektouw is losgelaten, wordt door
den ruk aan het aftrektouw het onderste oog der stift geopend,
de schokker vrijgemaakt en ontsteking heeft plaats.
678
