de Duitsche schepen van eene middelbare batterij van 15 c/m ka nons. Beatty's slagkruisers voerden b halve hun zwaar geschut slechts kns. van 10 2 c/m als anti-torpedo geschut, met uitzondering van de „Tiger", die ook 15 C/m kns. had. De gevet htsaftand in deze phase was zoodanig, dat v. Hippers 15 c/m kns. nog voldoende trefkans hadden en het is zeer wel aan te r.emen, dat de vuurlei ding der Engelschen aanmerkelijk bemoeilijkt en die der Duitschers vergemakkelijkt is door de snel-elkaar-opvolgende salvo's der 15 c/m kns. De He phase van den slag vangt te ongeveer 5u n m. Greenwich- tijd aan, a's de eskaders van Beatty, gevolgd door dat van Evan Tho mas, op N.N.W.lijke koers zijn komen te liggen. V. Hipper heeft zich aan het hoofd van de Duitsche linie gesteld, en zijn slagkruisers benevens de voorste slagschependivisies van v. Scheer onderhouden een geweldig vuur op de Engelsche strijdkrach ten in ongeveer evenwijdige koers stoomende, op ong. 14l0., Meter. De opmerking dient hier gemaakt, dat, waar Beatiy in zeker op zicht de vervolgde was, hij toch voor een deel het initiatief in han den hield, door zijne eskaders zoodanig vaart te laten minderen, dat hij op dien gevechtsafstand, op BB's boeg van de tegenpartij, bleef stoomen. Hij belette daardoor nl. den minder snellen tegen stander om op ieder gewild oogenb ik den strijd af te kunnen bre ken, daar een eenigszins vlugge koersverandering der Duitsche linie, onvermijdelijk het gevolg moest hebben, dat Beatiy zich in de tac tisch, zoo gunstige T. positie zou hebben kunnen plaatsen. Naar aanleiding van een vraag van één der land .nachtofficieren te Malang zij hier gememoreerd, dat het zg. „crossing the T", d w. z. het met het eigen eskader vóór den boeg van den vijand overloopen of het vijandelijke eskader van achteren enfilee- rend beschieten, zeer groote voordeelen heeft. Vooreerst kan men beschikken over al zijne zware stukken, terwijl de tegenpartij alleen zijne boeg- of hekstukken kan gebruiken, maar bovendien is de schijf die men zelf biedt, ongunstiger dan die, welke de vijand aan onze kanonniers geeft. Dit lijkt oppervlakkig geredeneerd, niet juist, omdat de breedte van de ons geboden schijf nu kleiner is dan bij onderling evenwijdige koersen, maar een nadere beschouwing zal doen inzien, dat de hoogte van het ons geboden doel belangrijk grooter geworden is, doordat wij dat doel enfileerend inzien. Neemt men nl. aan, dat de invalshoek van het projectiel op zulk een proo ien afstand 15° bedraagt, dan zal, daar de natuurlijke tangens van 752

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 40