men, die men heeft. Alleen een afdeeling van 3 batterijen is feitelijk pas behoorlijk geschikt voor het zelfstandig steunen van een aan val. Verder zijn er natuurlijk meerdere wegen, die naar het doel leiden; hoe men het gebruik in détails zal regelen, is een gevoels kwestie de uitslag van het gevecht moet aantoonen, of men geslaagd is en de juiste verhoudingen heeft gekozen. Ik zou mij het gebruik der artillerie als volgt hebben gedacht; één batterij te bestemmen als z. n infanteriebatterij, d. w. z om vuur te brengen op het hoofdaanvalspunt. Welk punt dat is, kan alleen de Br. C. uitmaken. Wellicht stelt hij dit punt pas later definitief vast. Een sectie te bestemmen om de vijandelijke artillerie te bestrij den contrabatterijDeze sectie komt zoodanig in bewakingsstelling, dat zij het geheele gevechtsfront kan bevuren (in hoofdzaak een quaestie van waarneming). Vreest men, dat de infanteriebatterij bij het in stelling komen last kan krijgen van artillerievuur, dan komt de contrabatterij (sectie) het eerst in stelling als beschermende batterij. De overige sectie in reserve, doch in stelling, en wel zoodanig, dat zij het geheele front, doch speciaal den grooten weg bij pl. 49 en omgeving kan bevuren. Langs den onbeschermden weg toch verwacht ik een tegenaanval, die öf rechtstreeks op de artillerie, öf op de flanken der gescheiden colonnes zou kunnen worden gericht. Ik behoud mij voor, deze sectie z.n. tegen vijandelijke artillerie in te zetten. Zij zal zich verder bijzonder leenen tot het begeleiden van den infanterieaanval, c.q. het inleiden van de vervolging. De infanteriebatterij heeft de hoofdtaak. De artillerie heeft in haar geheel een gezamenlijke taak: het steunen van den aanval van de brigade. Niet het steunen van twee afzondelijke colonnes. Waar de artillerie in stelling zou komen, laat ons verder koud. Een verkenning van den Br. C., vergezeld van den A.C., had dit moeten uitmaken (niet in détails natuurlijk De geheele artilleriemacht had in handen van den Br. C. moeten blijven. Bij zulk een kleine troepenmacht is splitsing zeker niet aan te bevelen. De verbinding had dus alleen moeten worden tot stand gebracht 817

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 23