In het algemeen is aan deze voorwaarden behoorlijk voldaan,
zoover we kunnen nagaan. De volgende aanmerkingen zouden wij
kunnen maken.
Aan het bevel voor den 22en is geen terreinverkenning vooraf
gegaan. Voor het op den 21en uitgegeven schriftelijk bevel was dit
nog niet noodig; zoodra echter nader bekend was, waar de stel
ling zou worden gekozen, had een verkenning van de stelling voor
de artillerie (in groote trekken) moeten plaats hebben dooi den
A. B. met den Sie. C.
De opdracht voor de artillerie „loonende doelen onder vuur
te nemen" was niet goed omschreven. Hoewel de keuze van de
doelen aan den A. C. kan worden overgelaten, dient deze toch te
weten, welk terreingedeelte hij moet observeeren. Zijn stelling is
daarvan afhankelijk.
Verder zal er voor den A. B. meestal aanleiding zijn omtrent
de te bevuren doelen nader in bijzonderheden te treden. Zoo zal
hij bv. kunnen aangeven, welke punten hij speciaal bewaakt wil
hebbenof hij gevuurd wil hebben ook op artillerie, aan wel uit
sluitend op infanterie (op artillerie, die aangespannen is, in stelling
oprijdt of de stelling verlaat, wordt altijd gevuurd).
Een fout zou het echter zijn, indien de A. B. gedurende het ge
vecht hei aanwijzen der doelen steeds in de hand hield. Hetgeen
niet wegneemt, dat hij tijdens het gevecht meermalen zal kunnen
ingrijpen, om doelen te doen bevuren, die hem belangrijk voorkomen.
De order „vuren op loonende doelen" is overbodig. De artille
rist weet, dat dit zijn taak is. Aangezien ik van deze zaak een afzon
derlijke studie denk te geven, zal ik hierop thans niet nader ingaan.
Ernstige overweging verdient het tijdstip van vuuropening Wil
de A. B. den vijand verrassen, dan dient hij de vuuropening in de
hand te houden. Wil hij den vijand zoo spoedig mogelijk tot ont
wikkeling nopen, dan moet het vuur reeds op de grootste afstan
den geopend worden, en kan de vuuropening het beste aan den
A. C. worden overgelaten.
Nu heeft de Sie. C. feitelijk zelf het element der verrassing in
geschakeld, daar hij voornemens was, de vijandelijke artillerie te
bevuren, zoodra die zich op een open weggedeelte vertoonde.
M. a. w. hij voldeed niet aan het eens gegeven bevel: „vuren op
loonende doelen". Deze konden zich toch ook elders en eerder
vertoonen.
821
