ifi
If)
li
De Zeeslag bij Jutland.
(Slot)
Om die IIIe phase goed te begrijpen is het noodig eerst de bewe
gingen na te gaan van de Grand Fleet onder Jellicoe vanaf het
oogenblik, dat Beatty hem meldde, dat hij 5 Duitsche slagkruisers
g>ng aangrijpen en in Z. Z. O.-lijke koers op het Hornrif toe liep.
De admiraal Jellicoe stoomde nmiddellijk in de koers Z O. t Z.
met uiterst vermogen toe op de plaats, waar hij dac t Beatty te
zullen vinden. In het gegist bestek der beide vlaggeschepen was
echter eenig verschil ontstaan, vooral in Lengte en dit „difierence
in estimated position by „reckoning" between „Iron Duke" and „Lion",
was inevitable under the circumstanc-s" (officieel rapport Jellicoe)
is vermoedelijk één der oorz; ken geweest van de door de Britten
in deze phase geleden verliezen. De voorhcede van de Grand Fleet,
gevormd door het lrd- Battle cruiser squadron onder schout b«j
nacht Hood en het 1st. Cruiser squadron order sbn Arbuthnot,
was nl zoodanig Oostelijk terecht gekomen, dat zij de plaats, waar
Beatty vocht, als 't ware voorbij gestoomd was. Daar raakte het
eskader van Arbuthnot slaags met Duiische lichte kruisers, die
aan de vuurlijn (de van de Eng eskaders afgekeerden kant) van de
Duitsche linie stoomden. Een blik op de schttskaart van de Ile
phase zal verklaren, hoe Arbuthnot, de Duitsche lichte strijdmachten
naar het westen voor zich uil jagende, plotseling op de Duitsche
lii ie stootte.
Door mist en rook werd hij de zware schepen niet eerder ge
waar dan toen hij op te korten afstand was, om zich nog bijtijds
aan het overstelpend vuur uit zwaar geschut te kunnen onttn kken.
In enkele minu en waren Defence en Black Prince in de golven
verdwenen, de Warrior bleef als etn wrak nog eenige uren diijven,
doch zonk daarna ook, de commandee rende vlagofficier en het
oveigroote rneerendeel der cpvarerden kwamen om
De korvetten kapitan Scheibc, „erstei Olf zier eines der beteilig-
ten Panzerkreuzers" deelt mede, dat de pantserkiuisers van het
799
I. M. T. 55 1917.