Beknopt, zakelijk en daardoor duidelijk wordt dit „doen!' door
schrijver uiteengezet, terwijl evenmin wordt verzuimd aan te geven,
wat zij hebben te „laten".
Onder dit „nalaten" zou ik gaarne onderstreept hebben aange
troffen „het afbinden van ledematen bij bloedingen".
Zoolang de bloedstelping kan geschieden door dichtdrukken met
steriele verbandstoffen in of op de wonde zelf, mag zij door onge
schoolde handen worden verricht doch zoodra het „afbinden"
erbij te pas moet komen, 'dient dit m.i. door leeken te worden
nagelaten.
Het dichtsnoeren van een slagader is niet iedereens werk en is
zeker niet zoo gemakkelijk, als de beschrijving zou doen gelooven.
Herhaaldelijk heb ik dan ook de bloeding door de omsnoering
zien verergeren, omdat een aderlijke bloeding voor een slagaderlijke
was aangezien, of er was zwelling ontstaan, doordat de handgreep
onvolledig was verricht. En het waren volstrekt niet aileen de min
der ontwikkelden, door wien deze vergeefelijke fouten waren
begaan.
Niettemin, het zij hier nogmaals herhaald, verdient het werkje
onder de oogen van den soldaat te worden gebracht, ja zou het
zelfs overweging kunnen verdienen en dit voornamelijk met het
oog op de komende Europeesche militie, het tegen den kosten-
den prijs in de militaire sociëteiten verkrijgbaar te stellen.
Weltevreden, Oct. 1917. de B.
870