Beknopt, zakelijk en daardoor duidelijk wordt dit „doen!' door schrijver uiteengezet, terwijl evenmin wordt verzuimd aan te geven, wat zij hebben te „laten". Onder dit „nalaten" zou ik gaarne onderstreept hebben aange troffen „het afbinden van ledematen bij bloedingen". Zoolang de bloedstelping kan geschieden door dichtdrukken met steriele verbandstoffen in of op de wonde zelf, mag zij door onge schoolde handen worden verricht doch zoodra het „afbinden" erbij te pas moet komen, 'dient dit m.i. door leeken te worden nagelaten. Het dichtsnoeren van een slagader is niet iedereens werk en is zeker niet zoo gemakkelijk, als de beschrijving zou doen gelooven. Herhaaldelijk heb ik dan ook de bloeding door de omsnoering zien verergeren, omdat een aderlijke bloeding voor een slagaderlijke was aangezien, of er was zwelling ontstaan, doordat de handgreep onvolledig was verricht. En het waren volstrekt niet aileen de min der ontwikkelden, door wien deze vergeefelijke fouten waren begaan. Niettemin, het zij hier nogmaals herhaald, verdient het werkje onder de oogen van den soldaat te worden gebracht, ja zou het zelfs overweging kunnen verdienen en dit voornamelijk met het oog op de komende Europeesche militie, het tegen den kosten- den prijs in de militaire sociëteiten verkrijgbaar te stellen. Weltevreden, Oct. 1917. de B. 870

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1917 | | pagina 82