de bergsawah's zijn op de kaart van Magelang en omstreken in
donkerblauw, elders in licht blauw aangegeven; de voorstelling van
de raceterreinen te Weltevreden en Garoet is verschillend, etc. etc:
Ten slotte nog een enkele opmerking over de op linnen gedrukte en
de op linnen geplakte kaarten.
Bij de eerstgenoemde is op de buitenzijde van het linnen de grijs
groene kleur aangebracht en, begrijp ik het dienaangaande in Hoofd
stuk XVII van het Wetenschappelijk Jaarbericht 1916 uitgegeven
door de Indische Krijgskundige Vereeniging vermelde goed, dan wor
den de laatstgenoemde kaarten op groen linnen geplakt.
Nu is het mij niet recht duidelijk, waarom hardnekkig aan die groene
achterzijde van de kaart wordt vastgehouden, waar het schijnt, dat
het aanbrengen van de tactische kleur een minder gunstigen invloed
op de eigenschappen van het linnen uitoefent. Een ieder, die de
kaart in het terrein gebruikt en haar herhaaldelijk moet raadplegen,
vouwt de kaart zoodanig op, dat het betrokken gedeelte zichtbaar
blijft. De kaart wordt aldus opgevouwen in een der zakken, dan
wel in de kaartentasch opgeborgen. Deze handelwijze, nu, moet niet
louter als een uitvloeisel van gemakzucht worden beschouwd. In de
practijk heeft men niet altijd tijd en gelegenheid om telkens de kaart
uit te slaan en haar na gebruik weer netjes op te vouwen.
Nu is het regel, dat een gedeelte van de kaart zich op de rug
zijde van het opgevouwen geheel bevindt, zoodat de groene kleur
haar doel grootendeels mist. Of zouden misschien de blauwgroene
en gele tinten zijn aangebracht met de geheime bedoeling om
maar badinage a part.
M. i. kunnen wij de groene kleur op de rugzijde van de kaart
best missen.
K. F. Koch.
Majoor der Infanterie.
33
r. M. T. 3 1918.
