De opstelling van het geschut op slagschepen en slagkruisers. Het zware geschut is gepantserd opgesteld in torens, waarvan de vuursector zoo groot mogelijk genomen wordt, teneinde zooveel doenlijk het vuur van alle zware stukken op hetzelfde doel te kunnen concentreeren. In het algemeen zijn in iedere toren twee kanonnen opgesteld, bij enkele marines, o. a. van Rusland, Italië, Oostenrijk- Hongarijë en de Vereenigde Staten treft men torens aan met drie kanonnen, z. g. drielingtorens. Het streven om het aantal kanonnen, waaruit men in eiken sector vuur kan geven, té vergrooten, was de directe aanleiding tot de invoering der drielingtorens. Men breidt dit zelfs uit tot vierlingtorens, waarmede de nieuwste Fransche schepen bewapend zijn. De voordeelen van vierlingtorens en drielingtorens zijn natuurlijk in de eerste plaats gewichtsbesparing en verder ruimtebesparing. Als nadeelen mogen gelden de opeenhooping van een groot deel der ge vechtskracht op één punt. Een gelukkig schot van den vijand kan den toren en daarmede vier of drie stukken geschut buiten werking stellen. Bij eene bewapening van 10 zware kanonnen zijn deze als regel opgesteld in torens van 2 stukken waarna één midscheeps en twee étagegewijs voor- en achteruit, zoodat op de breedezij met alle 10 stukken gevuurd kan worden en boeg- en hekvuur kan worden af gegeven met 4 stukken. Ook treft men opstellingen aan, waarbij de torens langs elkaar vuren, zooals uit de teekening moge blijke n We zullen ons niet verdiepen in beschouwingen van zuiver technischen aard over de voor- en nadeelen der verschillende opstel lingen. Zij hebben alle hetzelfde doel, n. 1. concentratie van het vuur mogelijk te maken in elke richting. Nemen we als voorbeeld de Pennsylvania der Vereenigde Staten, dan merken we op, dat deze met zijn zwaar geschut een boegvuur en een hekvuur kan afgeven met zes stukken en een vuur in de breedezij met alle twaalf zware kanonnen van 35.6 cM. Waar deze bovendien nog 11 stukken van 12.7 cM. en twee torpedo's van 53 cM. op elke breedezij in actie kan brengen, daar is het misschien van belang om te vernemen, dat het projectielgewicht, dat tegelijkertijd aan een breedezij verschoten kan worden, 7870 K.G. bedraagt. Het middelbare geschut is steeds gepantserd opgesteld, hoewel niet zoo sterk als het zware geschut. De opstelling verschilt bij de verschillende slagschepen. Nemen we als voorbeeld de Iron Duke der Engelsche marine, dan is de middelbare artillerie in staat om met 8 stukken boegvuur af te geven, met 4 stukken hekvuur en met zes stukken vuur in de breedezij. Bij de Pennsylvania is de 116

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1918 | | pagina 60