aantal zijnde personeel van de Intendance voor de uitvoering van
haar oorlogstaak.
In „Eenige opmerkingen over de oefeningen bij de Infanterie" wijst
de 1ste luit W. L. Koster op eenige door hem waargenomen tekort
komingen, o. a. zorgeloosheid bij den veiligheidsdienst. Hij schrijft
dit toe aan het verderfelijke oefenen zonder of met geheel ge
markeerde tegenpartij. Er is immers toch geen vijand! Remedie:
altijd oefenen met tegenpartij!
Een andere tekortkoming is het gebrek aan élan, besluitvaardigheid
en doortastendheid bij vele aanvoerders; minder een gevolg van
eene verkeerde wijze van oefenen dan van ons volkskarakter. Wij
zijn meer geeigend voor een lijdelijke, taaie verdediging dan tot den
aanvalen juist de aanval is het, die ons de over-
.winning moet bezorgen!
Daarom: oefening in den aanval onder verschillende omstandig
heden! Schr. behandelt in het kort de oefeningen in:
a. de openlijke aanval op een in stelling zijnden vijand (veldoorlog),
b. de aanval in den loopgravenoorlog,
c. de nachtelijke aanval (ook aanval in bedekt terrein),
d. de tegenstoot,
e. de verrassingsaanval in den kleinen oorlog.
De kapitein Froger vraagt: „Waaraan moet de troepenofficier
zich thans houden" en wijst op eenige verschillen in de „Tactische
en technische wenken" en de „Aanwijzing voor de opleiding van
stormsectiën". Ook R. I. I en II komen niet overeen met genoem
de voorschriften; 't is voor den troepenofficier in Holland blijkbaar
ook niet gemakkelijk zijn gedragslijn af te bakenen, als daarbij alleen
op de reglementen en voorschriften moet worden gesteund.
Kapitein Verberne verdedigt zijn in het Maartnummer verschenen
opstel „Onze legerorganisatie" tegen verschillende aanvallen daarop in
de pers en de Militaire Spectator. Zooals bekend, trok de heer V. tegen
de cavaleriebrigade te velde, omdat hij haar niet noodzakelijk vond, en
stelde hij afschaffing ervan voor tegenover omzetting in veldartillerie
en uitbreiding van het aantal mitrailleurs.
Vooral die afschaffing van de cavaleriebrigade heeft velen tegen
hem in het harnas gejaagd.
Ook de redactie van de Militaire Spectator kan niet met zijn
denkbeelden instemmen, wat zij in een naschrift nu niet op een
bepaald apprecieerende wijze doet blijken.
Het nummer eindigt met het militair politiek maandoverzicht afge
sloten op 31 October 1917.
Mavors No. 11.
In „het overbrengen van berichten en bevelen" bespreekt de ka
pitein C. C. de Geldei de correspondentiemiddelen aangegeven in het
velddienstvoorschrift. Hij wijst erop, dat niettegenstaande den voor-
225
