bevattende den algemeenen trein; de ontschepingsplaats werd
6 Juni eenigszins naar het westen verlegd en den 14enwasook
deze ontscheping afgeloopen.
Intusschen was ook de 6de Divisie geëmbarkeerd en verliet
10 Juni Japan; de eerste schepen kwamen den 13en juni aan,
terwijl de ontscheping tot 2 Juli duurde.
F. Techniek van de ontscheping.
De leiding van de landing berustte bij Adm. Hosaya; de
eigenlijke ontscheping werd geleid door een kapitein-ter-zee,
terwijl 2 luitenants-ter-zee 1ste klasse, die aan hem waren
toegevoegd, het verkeer op het water regelden en zorg droegen
voor de verdeeling der debarkementsmiddelen. Een centraal depot
van debarkementsmiddelen werd aan den wal opgerichthet perso
neel belast met de ontscheping bedroeg 660 officieren en minderen.
In de eerste dagen geschiedde de leiding uitsluitend door
de marine met gebruikmaking van hare booten en sloepen.
Zooals wij gezien hebben, had Adm. Togo 4 Mei de basis
naar de Elliot-Eil. verplaatst en stelde hij alle debarkements
middelen ter beschikking van de ontscheping. Ondanks het
gunstige weer en het groote aantal sloepen werden den 5en
Mei slechts 9500 man geland.
6 Mei verleende de vloot wederom hulp bij de ontscheping.
Onmiddellijk was men overgegaan tot den bouw van land-
hoofden, 5 in getal, waarvan een enkele met een lengte van 360 M.,
welke echter alleen bij vloed konden worden gebezigd. Bij
ebbe en voor de landing van bereden wapens en voertuigen
werden in de modder wegen van zandzakken aangelegd, belegd
met stroomatten en planken, terwijl de munitie werd gedragen.
Aan dek van de transportschepen werd slechts het aantal
manschappen toegelaten, dat in de gereed staande debarkements
middelen kon plaats vinden; de overige bleven geheel marsch-
vaardig in de logiesruimten.
De ontscheping van geschut en paarden had op de gewone
wijze plaatsde laatste door middel van de broek, waarbij gecon
stateerd kon worden, dat zij zeer gewillig van uit de sampans
in het water sprongen en naar het strand waadden.
v. H.
Wordt vervolgd.)
327
I. M. T. 21 1918.
