w II UI Geschufuuur of üliegluigjagers (met 1 figuur). In de N. R. Ct. van eenigen tijd geleden kwam een artikel voor over anti-luchtvaartgeschut, welk artikel zeker belangstel ling verdient en dat hier dan ook in zijn geheel zal volgen. Het doel van het naar aanleiding van dit artikel te schrijven opstel is om aan te toonen, hoe lastig en ingewikkeld het vraagstuk van het beschieten van vliegmachines is en hoe in verband daarmede in de eerste plaats over een groote vliegmacht moet beschikt worden. Geven wij thans het woord aan den militairen medewerker van de N. R. Ct. „Tot de belangrijkste geschutinstallaties behooren tegenwoor dig ongetwijfeld de luchtafweerbatterijen, die in beteekenis wonnen, naarmate de vliegtuigen gevaarlijker oorlogswapens werden en in staat bleken zelfs ver van hun basis dood ,en verderf te verspreiden. Van deze luchtafweerbatterijen maken behalve het geschut, deel uit de middelen voor afstandmetin0- en de organen om vijandelijke luchtvaartuigen tijdig te signaleeren. Want het is immers meer en meer duidelijk geworden dat hoe minder het element der verrassing bij een luchtaanval in het spel is, hoe geringer zijn kans van slagen zijn zal. Op welke wijze werken nu deze verkenningsorganen? In het algemeen beschikt men daarvoor over een stelsel van luister- posten, waarvan de buitenste kring liefst zoover mogelijk naar s vijands zijde opgesteld moet wezen,terwijl alle met de batterij ot met een centrale telefonisch verbonden zijn. Overdag kunnen deze luisterposten tevens als uitkijkposten dienst doen. Elke luisterpost is in het bezit van een geluidzoeker, die zijde- lings en in verticale richting beweegbaar is en uit eenme hoorns bestaat, die het geluid opvangen en sterker maken. Op die manier krijgt men een aanwijzing, vanwaar de lucht schepen te verwachten zijn, en kan men bij de afweerbatterijen O Overgenomen in de Java-Bode van 12 April j.i. 347

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1918 | | pagina 47