Uit de Practijk
minder gebruik uan extra-ontbijt.
Bij gevechtsoefeningen, op marschen, waarbij de troep laat
thuiskomt, wordt door den C. Ct. nog veel ie veel gebruik
gemaakt van het z. g. extra-ontbijt in den vorm van ketoepat
als anderszins. Een extra-ontbijt is een dure liefhebberij en
spreekt de menagefondsen duchtig aan. Voor één enkele keer
gaat dat wel, maar als er in een maand meerdere groote oefeningen
worden georganiseerd, dan is het een heele toer om op die
wijze met de gelden rond te komen.
Ik heb nooit een extra-ontbijt verstrekt aan de compagnie, doch
regelde het als volgt:
's Morgens kreeg de man zijn gewone ontbijt. De kok had
echter overeenkomstig mijne instructiën het middagmaal tevens
bereid met uitzondering van de soep. Dit middagmaal kreeg
de man gelijktijdig met zijn ontbijt, doch moest het bewaren
in zijn eetketel. Het was mij overigens onverschillig, welke der
twee maaltijden de man wenschte mede te nemen, mits hij
maar een gevulde eetketel had (de broodeters bewaarden als
regel het brood, tenminste de Amboineezen). De menagemeester
kreeg opdracht om te zorgen, dat een half uur na thuiskomst
de soep verstrekt kon worden, het vermoedelijke uur werd
hem medegedeeld.
Tijdens den marsch (de oefening) mocht de man eerst eten
op mijn last. Het tijdstip regelde ik in verband met de orders
van den korpscommandant, doch het stemde als regel overeen
met het gewone etensuur in het kampement. Bij thuiskomst
vond de man zijn soep gereed
Wat is het voordeel hiervan:
1- De menagefondsen ondergaan geen noodelooze aderlating.
2. De man krijgt onderweg voldoende eten voor de behoef
te van het lichaam, terwijl een gezonde soldatenmaag, bij
thuiskomst wederom hongerig zijnde, wordt tevreden gesteld
met soep, die de maag „zoet" houdt tot het zeer aanstaande
avondmaal.
732
