Veel zal hier afhangen van de persoonlijkheid van dien
commandant, doch ook van het moreel der troepen en van het
onderling vertrouwen tusschen infanterie en artillerie. Ook op
de kwestie, of bij het opofferen der artillerie de kanonnen ge
heel vernietigd, dan wel door het wegnemen van enkele deelen,
als sluitstukken, opzetten, enz. slechts voor den vijand tijdelijk
onbruikbaar gemaakt moeten worden, gaat Schr. wat nader in
en vertelt o.a., dat bij de opleiding ook aandacht is te besteden
aan de middelen tot het meer bruikbaar maken van veroverd
vijandelijke geschut.
Uit eigen ervaring geeft Schr. ten slotte enkele voorbeelden
typisch is wel, dat de Roemenen, op een gegeven moment door
een verrassenden aanval in het bezit gekomen van een onbe
schadigde Duitsche batterij, dadelijk als deskundigen die batterij
tegen de oorspronkelijke bezitters wisten te gebruiken, omdat
zij gewend waren aan Krupp.-geschut, dat constructief zeer
weinig van de veroverde stukken verschilde.
Generaal Rohne schrijft over „Unabhangige Visierlinie der
Feldkanone und unabhangige Zieleinrichting der Haubitzen"
en geeft het verschil aan tusschen beide dikwijls met elkaar
verwarde inrichtingen. Wat de eerste beteekent, zal onzen lezers
wel niet nader uitgelegd behoeven te worden; van de laatste,
zegt Schr.; is de bedoeling het richten onafhankelijk te doen
zijn van het bij de meeste houwitsersystemen na elk schot
noodzakelijke horizontaal stellen (ten behoeve van het laden).
Schr. licht dit systeem met een beschrijving van een voorbeeld
toe, terwijl hij met betrekking tot de onafhankelijke richtlijn
beschrijvingen en vergelijkende beoordeelingen geeft van de
volgende systemen: bij het Fransche veldkanon, het Ehrhardt-
geschut, het Deport'sche geschut en de Krupp-kanonnen.
Voorts bevat de aflevering nog eenige gegevens betreffende
de verliezen der oorlogsvloten uit het „Taschenbuch der Kriegs-
flotten 1918", benevens de gewone rubrieken.
Artilleristische Monatshefte, Juni 1018.
Deze aflevering is weder geheel gewijd aan de ballistiek
Rothe berekent de baan van een projectiel met een groote
elevatie en drachtals voorbeeld is gedacht een kanon van
40.6 cM, 50 elevatie, projectielgewicht 920 K.G., culminatie
hoogte 30 K.G. en dracht rond 100 K.G.
Veithen schrijft over de vermindering van het luchtgewicht bij
toenemende hoogte, terwijl Rohne een nabetrachting houdt naar
aanleiding van het opstel „Ueber die Pruefung von Treffbildern."
827
