Wat moet ik dan doen, zal menigeen zich afvragen; de artillerie
mag niet vuren, als de infanterie niet voorwaarts rukt, en de in
fanterie mag niet voorwaarts rukken, voordat zij gesteund is door
artillerievuur.
Dit goed te begrijpen is een 'hoofdvoorwaarde voor het slagen
van de samenwerking, dus het slagen van den aanval.
Stellen wij de volgorde schematisch eenigszins aldus
De artillerie laat door het schieten van merkpunten aan de in
fanterie zien, waar zij momenteel op gericht staat.
De infanterie lokt door krachtdadige verkenning en pogingen
om te deboucheeren het vuur van den vijand uit.
Hierdoor worden de stellingen van den vijand beter onderkend,
getracht het artillerievuur op die stellingen over te brengen en dit
vuur zoodanig te versterken, dat men meenen kan den vijand voor
het oogenblik achter zijn dekkingen gejaagd te hebben en het
vuren te beletten. Het oogenblik is voor de infanterie gekomen
om een sprong te wagen.
Die sprong zal nieuwe uitkomsten opleveren, de plaats van
den tegenstand wordt nauwkeuriger gedefinieerd, want de vijand
zal niet verzuimen ondanks het krachtiger artillerievuur het noodige
te antwoorden. Men krijgt meerdere gegevens omtrent de ver
deeling van zijn krachten.
Men slaagt er dus langzamerhand wellicht in, het artillerievuur
juister te richten. Na de noodige voorbereiding weer een sprong,
enz.
Het artillerievuur leeft dus op met het infanterievuur, doch zal
dit vuur altijd min of meer onmiddellijk voorafgaan. Reeds elders
mocht ik er op wijzen, dat het verkeerd zou zijn de infanterie
een sprong te laten doen om den vijand uit zijn schuilhoek te
lokken, en eerst daarna de artillerie op de zich alsdan vertoonende
doelen te laten vuren.
Bij ongeluk ontsnapt mij hier eigenlijk het woord „vertoonende",
een woord uit het gewone spraakgebruik Want lang niet zeker
is het, dat zelfs de aanvallende infanterie op groote afstanden
haar tegenstander zal kunnen zien. Ik zou dus eigenlijk hebben
moeten zeggen „bloot gevende"
Moge ik er door vorenstaande schildering nog eens in geslaagd
zijn aan te toonen, hoe ellendig stumperig het is bij den aanval artillerie
zonder eenig verband met de aanvallende infanterie in een bewakings
stelling te zetten en haar op te dragen te vuren op „loonende doelen".
930
