den indruk, alsof schrijver een verdeeling van de artillerie over
bataljons als norm neemt. Een dergelijke verdeeling (versnippering)
van de artillerie over zulke kleine troepjes is hier wel is waar ge
woonte, doch kan niet genoeg veroordeeld worden en moet uitzon
dering blijven. (Dat ik zoo'n geval als voorbeeld koos, was om
der eenvoud wille). Nog één opmerking over de voorgestelde
seinenhet verstrekken van gegevens in %o is verkeerd. Alle op
gaven moeten in M. geschieden (zie de leidraad).
Welk seinstelsel moet dan wel worden toegepast? Terzake zijn
de noodige voorstellen gedaan, die nog steeds in behandeling zijn.
Het kan echter geen kwaad de voorgestelde seinen hier op te
nemen, want al worden zij niet juist zoo aangenomen, het staat
vast, dat er iets in dien geest zal komen.
Voorgesteld is het volgende.
Seinen ten behoeve van de samenwerking tasschen infanterie en
artillerie.
Voor het geven van deze seinen wordt steeds gebruik gemaakt
van twee gewone seinvlaggen, onverschillig van welke kleur (te
bedienen door 2 man).
Alle seinen, door het station aan de zijde van de infanterie
gegeven, worden door het station aan de zijde van de artillerie
herhaald. Nadat een sein gegeven (herhaald) is, worden de vlaggen
gestreken om zoo min mogelijk de aandacht van den vijand te
trekken».
Alleen de volgende seinen mogen worden gegeven
Oproepsein. Dubbele slagen met beide vlaggen.
Wordt gegeven bij het tot stand
brengen van een verbinding en
verder, wanneer zulks noodig is om
aandacht te trekken.
Vuur openen vuur versterken). Met beide vlaggen gelijktijdig
slagen maken naar de buitenzijde.
Het sein wordt v.z n. herhaald tot
de gewenschte vuurkracht is ver
kregen.
Vuur staken. Beide vlaggen omhoog steken
en stilhouden.
947