reglement het mikpunt wordt aangewezen en de premie-eischen wor
den bekend gemaakt, is het dan zoo noodig den man de heele tjeritera
te laten memoreeren? En waarom wordt wel het commando „Vult het
magazijn" van den baan-commandant gevraagd, terwijl de vereischte
houding door den man uit zich zelf wordt aangenomen en ook voor
het vaardig maken geen commando behoeft te worden afgewacht?
Tenslotte een enkele aanteekening naar aanleiding van de scherp-
schuttersproef
Ook bij de voorwaarden voor deze proef zijn de patrouille-troe
pen op de buitengewesten eenigszins gehandicapt. Door het soms
zeer langdurige patrouille-loopen is er van een geregeld houden
van voorbereidende en baan-schietoefeningen niet altijd sprake.
Daardoor lijdt natuurlijk de geoefendheid, o a. vooral bij de be
handeling van tasschen en houders, en dit bleek wel degelijk een
handicap bij de eerste oefeningen.
M. i. speelt bij deze oefening de factor tijd een te groote rol en
zoodoende is de oefening niet geheel in overeenstemming met het
grondbeginsel van het nieuwe voorschrift: „steeds moet de snel
heid ondergeschikt blijven aan de juistheid der richting".
Toen ik deze oefening eenige keeren als individueele oefening liet
schieten, begrepen de schutters al heel spoedig, dat de factor tijd
een groote rol speelde Gevolg: zenuwachtigheid en fouten ten
gevolge van die zenuwachtigheid. En dat is juist, wat de oefe
ning zoo moeilijk maakt: bijna allen maakten, alleen tengevolge
van het jagen en jachten, fouten bij de navulling, waardoor heel
wat seconden verloren gingen en van eenig narichten bijna geen
sprake was. In dit opzicht zijn de manschappen op Java in het
voordeel, omdat zij dagelijks exerceerende en voorbereidende oefe
ningen houdende, meer geoefend zijn in de methodiek. Zou het daarom
geen aanbeveling verdienen om voor de patrouille-troepen op de
buitengewesten de tijdgrens iets ruimer te stellen?
De tweede oefening staat als scherpschutters-proef wel hooger;
er is voldoende tijd en hier treedt werkelijk alleen het zuivere
schieten op den voorgrond. Toch blijft het een nadeel, dat met de
karabijn hij deze oefening 17 cM boven het middel moet worden aan
gelegd met dergelijke mikpunten is de troep niet vertrouwd en het ge
vaar voor het onwillekeurig te laag schieten is niet denkbeeldig.
Doch afgescheiden van het bovenstaande doet zich de vraag voor:
wat is er bepaald omtrent het volgen van deze proef door de officie
ren? En omtrent het schieten van de officieren in het algemeen?
975
