Ten slotte maakten de geschutfabrieken te Le Creuzot en te
Saint-Chamond nieuw materieel aan van groot kaliber, dat aan de
hoogste eischen voldeed. Hieronder bevonden zich korte kanonnen
van 155 mM., houwitsers van 293 mM en van 400 mM. mortieren
van 280 mM. en 370 mMkanonnen van 305 mMenz.'
Daar ten gevolge van het gebruik van vliegtuigen voor waarne
ming het vuur op zeer groote afstanden nieuwe beteekenis ge
kregen had, zocht men naar middelen om de dracht van het be
staande materieel te vergrooten.
In de eerste plaats vergrootte men de aanvankelijke snelheid
door de lading tg, vergrooten. Het materieel de Bange was gecon
strueerd voor gebruik van rookgevend kruit; toen men dit door
rookzwak kruit ging vervangen, behield men de oorspronkelijke
aanvangssnelheid, zoodat de nieuwe lading kleiner dan de oude
werd. Er was dus ruimte in de kamer over, zoodat de lading rook
zwak kruit en daarmede de aanvankelijke snelheid en de dracht
vergroot konden worden Cl).
In de tweede plaats gaf men den projectielen een vorm, welke
den luchtweerstand tot een minimum beperkte, n.l. denzelfden vorm
welke de kogel „D" van het Lebel-geweer reeds had. Hiertoe werd
op den kop van het projectiel een vrij lange dunwandige kap ge
schroefd en werd het gedeelte van het projectiel achter den gelei-
band ogiefvormig afgedraaid. In vele gevallen werd als gevolg
van deze wijzigingen de dracht vergroot met 4 a 6 K.M.
Voor zoover de oorspronkelijke affuiten behouden bleven, on
dergingen zij belangrijke wijzigingen. De beweegbaarheid werd
verhoogd door het aanbrengen van schokbrekers tusschen sommige
zware vuurmonden en hunne affuiten, welke echter gedurende het
vuur buiten werking gesteld werden, en van massieve caouichouc
banden rond de velgen der affuitraden. De raden werden voorts
voorzien van radgordels, waardoor bewegingen ook in minder
vast terrein mogelijk werden en in sommige gevallen eene bedding
niet noodig was.
Hieronder volgen eenige nadere mededeelingen omtrent sommige
vuurmonden.
Kanon van 155 G(rande), P(uissance), F(illoux), geconstrueerd
door den Luitenant-Kolonel Filloux, gemonteerd op eene affuit
welke evenals die van het Deport geschut der Italiaansche
veldartillerie, naar beide zijden uitgeslagen kan worden, waardoor
men den vuurmond zoowel in de hoogie als in de breedte nage
noeg eiken gewilden stand geven kan, zonder iets aan den stand der
affuit te veranderen. Alleen in slap terrein is eene bedding noodig.
(1) Zulks is natuurlijk alleen mogelijk, indien de vuurmond den groo
teren gasdruk verdragen kan. In het bevestigende geval ligt de vraac
voor de hand, waarom men niet dadelijk bij de invoering van het rook-
zwakke kruit de aanvangssnelheid vermeerderd heeft. Waarschijnlijk was
de oorspronkelijke affuit niet sterk genoeg om bestand te zijn tegen den
zooveel grooteren schok bij het afgaan van het schot. Uit het „lliustration' -
artikel blijkt dan ook, dai de affuiten gewijzigd of door andere vervangen
werden. P. s
157
I. M. T. 11 1919.
