bepaald, op welke wijze het zal moeten worden bestreken. Niet
alleen de minimumgrens, doch ook de maximumgrens moet worden
bepaald, daar dit geschut, veelal slechts gemaskeerd blijft, zoolang het
niet vuurt, niet aan ontijdige vernietiging mag worden blootgesteld
Boven de maximumgrens moet dus ander geschut den strijd voeren.
Uit den aard der zaak moet men het vorenstaande niet aldus op
vatten, dat de vuurgrens voor de geschutopstellingen precies door
een lijn wordt aangegeven.
Bij de verdediging is het niet altijd mogelijk als bij den aanval
een verdeeling te maken in infanteriebatterijen en contrabatterijen,
en zulks, omdat daartoe meestal niet genoeg artillerie ter beschik
king is. Men zal bij het bepalen van den minimumafstand dus
veelal uitsluitend rekening moeten houden met den infanterieaanval.
Ten opzichtte van de vijandelijke artiilerieopstellingen komt men
dan dus in een minder gunstige positie. Het is dan ook gewenscht
vooral in den aanvang te beschikken over batterijen, die speciaal
als contrabatterij zijn opgesteld, en deze zoo mogelijk later te ver
plaatsen naar een positie, die gunstiger is voor het bestrijden van
den infanterieaanvaf.
C. Gebrek aan artillerie.
Aangezien dit euvel bij ons nogal eens voorkomt, is het niet on
dienstig de gevolgen van het gebrek aan artillerie eens kort onder
de oogen te zien.
Het gebruik van artillerie, wanneer men over slechts zeer
weinig beschikt, kost altijd veel hoofdbrekens. Het gebruik van dit
wapen is toch al niet makkelijk, wanneer men alleszins voldoende
heeftmaar wanneer men al ongeveer weet, welke verschillende
opdrachten aan de, artillerie moeten worden gegeven, komt er toch
nog wel eens iets van terecht. Beschikt men echter over weinig ar
tillerie, zoodat men onmogelijk voor alle gebeurlijkheden iets kan
aanwijzen, dan staan de meeste troepenaanvoerders voor een onoplos
baar raadsel. Men tracht dan aan alle behoeften te voldoen, door al
les tegelijk aan het beetje artillerie op te dragen, dat men ter be
schikking heeft. Om hieraan te kunnen voldoen, grijpt men dan veelal
naar een eenvoudig middelopgeven van een kleinen minimumafstand.
En zij, die nog niet veel verstand hebben van minimumafstand, weten
toch wel aan de artillerie duidelijk te maken, dat zij van dat wapen
een onbeperkte beheersching van het geheele gevechtsveld eischen.
Dit is wat men in den stellingoorlog spervuur noemt.
202
