Leger in dit opzicht steeds vergeten? Waarom is de schietprijs
niet tot een medaille omgewerkt? Waarom gaat men ook hier niet
over tot een onderscheiding voor militaire vaardigheid op athletisch
gebied? De Inlander, en de soldaat in het algemeen, hecht aan
deze dingen!
De Inlandsche korporaal Sanim, die in 1914 op Lembleu (Timor)
op schitterende wijze de Willemsorde verdiende, is voor de lezers
van dit tijdschrijft geen onbekende. Men is er nu toe overgegaan
om aan de cantines en dagverblijven een fotografie van dezen dap
pere, met een Maleisch onderschrift, te zenden. Maar waarom is
die foto nu weer op een klein en flodderig blaadje papier en bo
vendien op allesbehalve fraaie wijze afgedrukt? Waarom niet een
flink en royaal portret met een stevig onderschrift? Het is beter
niets te doen, dan zulk een schriele halfheid te betrachten. Het is
niet voldoende, dat het denkbeeld goed is, ook uitvoering en afwer
king dienen goed te zijn. Men schijnt dit in het buitenland beter
te begrijpen dan bij ons.
Ten stotte zij ook nog het volgende aangeteekend.
Bij het streven om den Europeeschen en ook de Inlandschen
militairen stand op te heffen, is eveneens een vereischte, dat de min
dere militair aansluiting vindt en vinden kan bij het met zijn stand
overeenstemmend gedeelte der burgermaatschappij en niet langer een
categorie op zich zelf vormt, die door een groot deel der burgers
min of meer als paria beschouwd wordt. Voor de Europeesche on
derofficieren is in dit opzicht reeds eenige verbetering ontstaan.
Op deze quaestie dient echter voortdurend de aandacht gevestigd
te blijven, op alle mogelijke wijze moet deze aansluiting bevorderd
worden, waarbij de sport, naast sport- en legerdemonstraties en
een onverbiddelijk uitwerpen van alle slechte en ongewenschte le-
gerelementen, veel tot de onderlinge waardeering kunnen bijdragen.
Het moet niet meer kunnen voorkomen, dat Europeesche onderof
ficieren eenvoudig geweigerd worden in openbare inrichtingen van
vermaak en ontspanning. In dit opzicht moeten de minderen over
den vollen steun en de medewerking van de officieren beschikken.
Waar het legerbestuur in dezen waarschijnlijk geen maatregelen kan
treffen, zou het misschien op den weg der N. 1. O V. liggen om voor
soortgelijke inrichtingen een zoo algemeen mogelijken boycot, zoowel
door Officieren als door alle vrienden van het leger, uit te lokken.
De Indische soldaat zij geen paria!
Asymptoot.
345
