Omtrent den levensduur van kanonnen, vernam ik opnieuw, dat die zeer mee valt. In eene reparatie-inrichting zagen wij een houwitser van 15 cM. (C. 13), waaruit volgens mededeeling van het hoofd der inrichting meer dan 15000 schoten waren gelost; de trekken waren nog in uitstekenden toestand. Daarentegen werd ook vernomen het verhaal blijve voor rekening van den verteller van een mortier van 21 cM., die bij Predeal in stelling had gestaan en die reeds zóó uitgeschoten was, dat de lengtespreiding op 8G0Q M. 800 M. bedroeg. Opnieuw werden ons ook vertoond „Minenwerfer" (kleine) en „Granatwerfer." De eerste, althans die wij zagen, hebben als pro jectiel granaten van het veldgeschut, waarvan de geleiband tot nokken is afgevijld, aangezien de „Minenwerfer" van voren gela den worden. De geschutlading bevindt zich in een aan den pro jectielbodem bevestigd ijzeren raam en wordt door een slagpin te gen een slaghoedje tot ontsteking gebracht. De terugloop wordt door veeren opgenomen, die in twee buizen naast den loop zijn aangebracht. De „Granatwerfer" bestaat uit een cylindervormig blok staal met eenvoudige aftrekinrichting, opgehangen tusschen twee zijwangen. Op dezen cylinder bevindt zich een tweede van belangrijk kleiner middellijn, een stang dus, waarin de slagpin met slagveer. Op dezen stang, +20 cM, lang, wordt het projectiel geschoven, cylindervormig met afgeronden kop, waarop de buis, en met een oppervlak, dat door horizontale en verticale inkervingen zoodanig is doorploegd, dat een groot aantal scherven van het verlangde gewicht verkre gen wordt. Aan den bodem bevindt zich een holle cylinder, waar mede de granaat op den stang van den Granatwerfer wordt ge plaatst en waarbinnen de lading met slaghoedje is aangebracht, terwijl hij eindigt in drie vleugels om een behoorlijke kogelbaan te verzekeren. De gasmaskers schijnen in den laatsten tijd belangrijk verbeterd te zijn. Hoorde ik in November 1916, dat de afschroefbare bussen met chemicaliën na twee uur gebruik vernieuwd moesten worden, thans werd gezegd, dat zij een gebruiksduur van 24 uur, volgens sommigen nog belangrijk meer, hadden. Voor de vijandelijke gasgranaten heeft men weinig ontzag. Zij springen met een geluid, dat volkomen anders is dan dat van an dere projectielen, zoodat men door dit bijzondere geluid gewaar schuwd, den tijd heeft, gasalarm te maken en de maskers op te zetten. Voor gasalarm vindt men op tal van plaatsen stukken rail, 380

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1919 | | pagina 412