vens geheel afzonderlik te verwerken en los te maken van elke andere administratie, die telkens weer om allerlei redenen geheel buiten den geneeskundigen dienst vallende gewijzigd zou kunnen worden. Hoe meer ik de zaak overdacht te meer werd ik ervan overtuigd dat het niet alleen noodzakelik, maar ook zeer goed mo- gelik is die bewerking geheel in handen te geven van den genees kundigen dienst zelf. Noodzakelik in de eerste plaats omdat dan alleen die dienst verantwoordelik is voor goede bijhouding der pa pieren, welke ook de verantwoordelikheid draagt voor het richtig doorvoeren der hygieniëse maatregelen. Noodzakelik ook omdat alleen daardoor een einde kan komen aan het eeuwige geharrewar tussen „geneeskundige dienst" en „compagnie" over zoekgeraakte of niet goed bijgehouden vrouwenkaartjes enz. Maar van zelf dringt zich dande vraag op de voorgrond: wanneer dit kan voor vrouwen en kinderen, waarom dan ook niet voor de fuseliers zelf? En logies alle konsekwenties aanvaardende: zijn dan niet de hele ziekteboekjes aan den geneeskundigen dienst over te dragen d.w.z. dus alle geneeskundige aantekeningen omtrent den man: door stane ziekten, ondergane vaccinaties, bevindingen bij reëngage- ment enz uit? Een groot voordeel springt daarvan dan al direkt in het oog n.l. meerdere geheimhouding van wat geheim moet blijven. Zo goed als het voorgekomen is in een der garnizoenen dat een militair er tegen protesteerde toen hem bij een der appèls in het bijzijn van allen werd aangezegd, dat hij in nabehandeling S was opgenomen, net zo goed kunnen we t.z.t. verwachten, dat iemand zal reklame- ren, omdat elk sergeant-majoor of elk schrijver op het compagnies bureau kan naslaan hoevaak die iemand uit het hospitaal kwam met de nummers 37 of 33 in zijn ziekteboekje (wat deze nummers betekenen, weet toch wel een ieder in het leger) Zijn de hele ziekte boekjes niet in strijd met den mediesen ambtseed Ik durf het aan, de invoering van een dergelijke radikale maatregel hier te bepleiten en er op aan te dringen alle mediese gegevens omtrent de militairen hun vrouwen en kinderen geheel te doen administreren, en geheel ook te doen beheren door den geneeskundigen dienst zelf. Volkomen ben ik mij ervan bewust bij vele kollega's tegenspraak en tegenstand te zullen opwekken, omdat zij zullen vrezen hun esculaap voor een pennehouder te moeten verwisselen. Maar laat zij dan eerst overwegen, dat zij als officier van gezondheid in de allereerste plaats ziekten hebben te voorkomen en dat daarbij meer dan perkussiehamer en stethoscoop vaak de gesmade pen en inkt een rol hebben te vervullen. 1013

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1919 | | pagina 481