„Wat wij aanschouwen, is de nederlaag van Groot-Britanië"—zeide
een Amerikansch diplomaat, die destijds in Londen was."
En iets verder schrijft Admiraal Sims.
Ik bepraatte den toestand voortdurend met alle leden van het
kabinet den heer Balfour, lord Robert Cecil, Sir Edward Carson
en de rest. Hun houding tegenover mij was zeer verschillend van
hun houding, die zij in het openbaar aannemen, want in hun
redevoeringen zouden die mannen niets zeggen, dat het moreel van
den vijand zou kunnen verbeteren. In hun gesprekken met mij,
echter herhaalden zij feitelijk alles, wat Jellicoe gezegd had. Het
was natuurlijk de ernst van den toestand, die den heer Balfour en
de Britsche commissie naar de Ver. Staten had gezonden.
Welk een donker oogenblik was dat in de geschiedenis van de
zaak der geallieerden
Niet enkel verdreven de Duitsche duikbooten den Britschen
handel van de zee; maar ook overwonnen de Duitsche legers de
Engelsche en Fransche legers in Frankrijk. Wanneer wij ons herin
neren, dat het hoogtepunt van het succes met de duikbooten sa
menviel met het precieze oogenblik, dat het offensief van Nivelle aan
het Westelijke front mislukte, kunnen wij eenig begrip krijgen van
de ware tragedie van Engeland in het voorjaar van 1917.
„De zaken waren duister, toen ik dat reisje naar de Ver. Staten
deed" zeide de heer Balfour mij later. „De duikbooten hielden
voortdurend mijn gedachten bezig, fk kon aan niets anders denken
dan aan het aantal schepen, dat zij in den grond boorden. Te dien
tijde leek het zeker, alsof wij den oorlog zouden verliezen".
Van al de invloedrijke mannen in de eritsche regeering was er maar
één, die een optimistische houding aannam. Dat was Lloyd George".
Deze was legt Sims uit altijd vroolijk en opgewekt, liet nooit
iets blijken van bezorgdheid, had steeds een grap bij de hand.
Lloyd George wilde geen oogenblik, ook niet tegenover zichzelf, de
gevaren erkenen, die naar het scheen het Britsche Rijk met onder
gang bedreigden. Sims noemt het geval van Lloyd George „het meest
inspireerende voorbeeld van zelfbedwang, dat ik ooit heb gekend".
In de geschiedenis is er - meent Sims maar een paralel, n.l. de
houding van Lincoln in de donkerste dagen van den Burgeroorlog.
Sims schrijft Lloyd George's vertrouwen toe aan diens godsdien-
stigen aard en aan de mystieke natuur van zoovele menschen uit Wales.
In het verdere relaas van Sims lijkt het ons nog buitengewoon
belangwekkend, dat de Amerikaansche admiraal verklaart, dat Duitsch-
land bij de voorbereiding van de oorlog niet had gezorgd voor
een voldoend aantal duikbooten en dat het indien het die maar
in voldoenden getale had bezeten den oorlog had kunnen winnen.
Nog een tweede zeer interessante opmerking is deze, dat de Britsche
spionnage en inlichtingendienst zoo voortreffelijk was, dat de Engel
sche marine-autoriteiten steeds volledig, nauwkeurig en tijdig op de
hoogte waren van alles, wat betrekking had op het bouwen, uitva
ren en thuiskomen der Duitsche duikbooten. Door het beschikbaar
stellen van een voldoend aantal Amerikaansche torpedoboot jagers
voor den dienst in de Europeesche wateren kon het duikbootgevaar
ten slotte binnen bepaalde grenzen worden gehouden.
55
