üp het gebied van psychologie bevat dit nummer een artikel van Luit-
Kolonel Lucas, getiteld „l'Homme instrument de guerre", „ConnaTtre
l'homme, telle est la base de 1' instruction a donner a tout chef, petit
ou grand, appelé a exercer le commandement d'une troupe d'in
fanterie". Daaraan schijnt ook in Frankrijk vóór den oorlog bij de
officiersopleiding niet de noodige aandacht geschonken te zijn.
Het onderwerp leent zicht minder voor een korte bespreking,
waarom hier volstaan wordt met de aandacht erop te vestigen.
Monatshefte für Politik und Wchrmacht, September en
October 1919.
De inhoud is geheel in overeenstemming met den nieuwen titel.
Onder artikelen, die zich bijna alle bezighouden met den nieuwge-
schapen toestand in het Duitsche rijk en met de oorzaken, welke
tot de ineenstorting er van leiden, is slechts een enkel gewijd aan de
tactiek, n.l. „Umsturz und Strassenkampfe" door Luit.-Generaal
Balck.
Aan de zes deelen, die deze bekende schrijver wijdde aan de tac
tiek, ontbrak nog een hoofdstuk over de tactiek tegen den Inland-
schen vijand. Dit is thans geschreven.
Daar het overal gist en broeit en toestanden, welke heden in Duitsch-
land heerschen, wellicht morgen in andere landen ontstaan, is dit
artikel van actueel belang.
Balck bepaalt zich niet tot het aangeven van de wijze, waarop
n z.m. de demping van stadsoproeren moet geschieden, en die be-
heerscht wordt door de tactiek der oproerlingen en de gesteldheid
van het gevechtsterrein, hij geeft beschouwingen over de wijze, waarop
de oproerlingen moeten worden aangepakt en met welke hulpmid
delen aan personeel en materieel.
Het is opmerkelijk, hoeveel wij in het artikel van Balck aantref
fen, dat ons verplaatst in onze voorschriften omtrent het optreden
tegen een l.V. Natuurlijk zijn er ook afwijkingen als gevolg van meer
moderne toestanden. Toch blijven eenige grondregels onverminderd
van kracht.
Door snel en krachtig optreden spaart men goed en bloed.
Nooit onderhandelen met de opstandelingen, ze beoogen'alleen
tijdwinst, verhoogen daardoor hun moreel. Ze zijn ten eenenmale on
betrouwbaar: goedgeloovige troepenaanvoerders bekochten hun ver
trouwen met hun leven en dat hunner weerloos geworden soldaten
(het lot van een Hamburgsch Jagerbataljon op 25 Juni '19 te Ham
burg).
Als regel beginnen de onlusten met plunderingen. De volksleiders
verzekeren de autoriteiten, dat ze de beweging meester zullen blij
ven en smeeken geen troepen te ontbieden, ja, de politie en vrijwil-
ligerkorpsen te ontwapenen uit vrees voor ongelukken. Die leiders
hebben echter nooit voldoende gezag over de tuchtelooze benden,
die hen volgen. Al hebben ze het ooit gehad, na het eerste succes
verliezen ze dit gezag en de mogelijkheid tot leiden der beweging.
210
