b de gezamenlijke afweermiddelen, voor welker organisatie een bepaalde dienst (gasdienst) in het leven behoort te worden geroepen Het voornaamste persoonlijke afweermiddel is het gasmasker. Elk land heeft een eigen model; ze berusten evenwel alle op hetzelfde principe. Voor Indië, waar het opzetten van een gasmasker nog minder aanlokkelijk moet zijn dan in Europa, is een lichte soort aanbevelenswaardig. Afgezien van den eisch van doelmatige constructie, waartoe te bevoegder plaatse wel gegevens beschikbaar zullen zijn, moeten de maskers voor iederen man passend kunnen worden gemaakt, moeten zij voorzien zijn van een reserve chemische patroon en van een kaart, die bij de patroon hoort en waarop aangeteekend wordt, hoeveel uren deze reeds dienst heeft gedaan. In verband met het vochtige Indische klimaat zullen voorzorgen moeten worden genomen, dat de vulling van de patroon niet spoedig vanzelf werkeloos wordt. Dit betreft niet het luchtdicht opbewaren in het Magazijn van Oorlog, doch hoe, als het masker bij den man in gebruik is, dit tegen atmosferische invloeden beschermd kan worden. Het zal bekend zijn, dat de invoering van gasmaskers een uit gebreide oefening en training medebrengt. Het masker moet in oorlogstijd onafscheidelijk van den man zijn en van het snel en zonder haperen, goed sluitend opzetten, kan zijn leven afhangen. Dit moet van te voren herhaaldelijk beoefend werden, evenals het verrichten van dienst met het masker op. Infanterie moet er mee kunnen marcheeren en schieten; artillerie er hun vuurmonden mee kunnen bedienen. Ieder man moet weten, dat het masker volledige bescherming verleent, tegen alle gassen, mits tijdig opgezet en dat het in den aanvang hinderlijk zit, doch zulks na eenige oefening verbetert, vooral, als men zich rustig houdt. Dit laatste is gemak kelijk gezegd, maar in den oorlog niet eenvoudig. Behalve gasmaskers voor menschen, zijn er ook voor paarden uitgedacht, maar, of deze voldoen, is mij niet bekend. Wel is het zeker, dat paarden een sterker concentratie van gas kunnen ver dragen dan menschen, alsmede, dat hun oogen minder gevoelig zijn voor traanverwekkende gassen. Voor postduiven bestaan gas- dichte manden; tijdens een gasaanval kunnen de duiven gerust uitvliegen, daar zij zich terstond boven het gasniveau verheffen. De voornaamste gezamenlijke afweermiddelen zijn: a. De bescherming van schuilplaatsen, bivaks, onderkomens, staf kwartieren, enz. Op het westfront was het betrekkelijk eenvoudig 127

Tijdschriftenviewer Nederlands Militair Erfgoed

Indisch Militair Tijdschrift | 1920 | | pagina 29